Oleander Brazhnik - แขกแปลกใหม่จากเขตร้อน

เมื่อสร้างผีเสื้อธรรมชาติจะใช้สีและพรสวรรค์ของศิลปินเป็นอย่างมาก Oleander brazhnik เป็นหนึ่งในตัวแทนที่สวยที่สุดในรูปลักษณ์ที่หลากหลาย ผีเสื้อมีความสุขกับสีสันและลวดลายแฟนตาซีบนปีก มอดกลางคืนขนาดใหญ่มีชื่อเสียงในด้านความสามารถในการอพยพ มันบินได้ไกลมากย้ายจากละติจูดร้อนไปยังเขตอบอุ่น

ดูคำอธิบาย

ยี่โถ Hawthorn (Daphinisnerii) เป็นผีเสื้อจากตระกูลเหยี่ยวมีจำนวนมากกว่า 1,000 ชนิด แมลงชอบการเดินทางที่ยาวนาน นักวิทยาศาสตร์ยังไม่ทราบสาเหตุของการย้ายถิ่น

Imago (ผีเสื้อ)

ปีกของแมลงมีขนาด 100-125 มม. ร่างกายขนาดใหญ่ที่มีช่องท้องแหลมสีเขียวของหญ้า ปีกด้านหน้ายาว - 45-50 มม. สีเป็นรูปแบบ "หินอ่อน" ของลายเส้นบิดและจุดไล่ระดับสีของสีชมพูสีขาวและสีเขียว ใกล้ขอบด้านในเป็นจุดสีม่วงขนาดใหญ่ ปีกหลังที่ฐานมีสีเข้ม (ดำม่วงหรือน้ำตาล) ที่ขอบด้านนอกจะเปลี่ยนเป็นสีเขียว สีหลักสองสีจะถูกคั่นด้วยแถบสีขาวหรือสีเหลือง

ท้องของผีเสื้อถูกแบ่งออกเป็นส่วน ๆ โดยแถบแสงบนส่วนที่รุนแรง เสาอากาศแสงกระสวย หัวเป็นสีเทาหรือมะกอก ดวงตามีขนาดใหญ่กลมโครงสร้างที่ซับซ้อน เป็นที่น่าสังเกตว่าผีเสื้อมองเห็นได้ดีด้วยแสงน้อยที่สุด

ผู้ใหญ่ Hogwash ได้รับการเลี้ยงดูด้วยน้ำหวานจากดอกไม้ พวกเขาชอบพืชที่มีกลิ่นหอม: พิทูเนีย, สายน้ำผึ้ง, ดอกมะลิ ในตอนบ่ายแมลงเม่าจะนั่งบนต้นไม้หรือพุ่มไม้ กิจกรรมจะแสดงในเวลาพลบค่ำ หลังจากพระอาทิตย์ตกผีเสื้อจะโบยบินเหนือดอกไม้ดูดน้ำหวานด้วยงวงและพืชผสมเกสร

ข้อเท็จจริงที่น่าสนใจ ในระหว่างการให้อาหารเหยี่ยว imago โฉบเหนือดอกไม้วางงวงงวงยาวลงไป วิธีนี้มีคำอธิบายที่เป็นประโยชน์ - กลีบดอกจะไม่ทนต่อผีเสื้อที่หนักหน่วง

ตัวอ่อน (ดักแด้)

หนอนของเหยี่ยวยี่โถเป็นสีอ่อน (เขียว) และสีเข้ม (สีน้ำตาลหรือสีเบจ) ทั่วร่างกายเริ่มจากส่วนที่สี่มีแถบสีขาววิ่งจากด้านข้าง ใกล้ ๆ กันทั้งสองด้านมีจุดสีขาวมากมายที่ก่อตัวเป็นลวดลาย ในส่วนที่สามมีจุดสีดำและสีน้ำเงินสองจุดที่มีจุดศูนย์กลางสีขาว พวกเขามีลักษณะคล้ายตา นี่คือการป้องกันสี อยู่ตรงหน้าศัตรูตัวหนอนเลียนแบบงู เธอซ่อนหัวของเธอภายในร่างกายและขยายส่วนด้วยตา การเติบโตของเขาที่ด้านหลังสั้นและโค้งสีส้ม ตัวอ่อนมีขา 5 คู่และตัวอ่อนเป็นสีแดง

ช่วงเป็นตัวหนอนกินต้นยี่โถ แต่อย่าดูถูกพืชชนิดอื่นเช่นองุ่นดอกมะลิหอยขม ในช่วงเวลาที่เกิดอันตรายพวกเขาใช้ท่าขู่เตือนความทรงจำของชาวอียิปต์สฟิงซ์ ต้องขอบคุณคุณสมบัตินี้ทำให้ชื่อของอนุวงศ์ - สฟิงซ์ - ปรากฏขึ้น

ข้อเท็จจริงที่น่าสนใจ พืชอาหารหลักสำหรับตัวหนอนคือต้นยี่โถ นี่เป็นไม้พุ่มดอกทั่วไปในเขตร้อน ในรัสเซียพืชเขียวชอุ่มถูกพบบนชายฝั่งทะเลดำของคอเคซัสและในแหลมไครเมีย นี่คือจุดที่อาณานิคมอพยพย้ายถิ่นทุกส่วนของพืชเป็นพิษต่อมนุษย์พวกเขามี glycosides ที่มีผลต่อการทำงานของหัวใจ

ในสถานที่ของการย้ายถิ่นผีเสื้อกลางคืนก่อตัวเป็นอาณานิคมชั่วคราว ขึ้นอยู่กับช่วงเวลาของการเริ่มต้นของเที่ยวบินและสภาพอากาศ 2-4 คนพัฒนาในสถานที่ใหม่ในปี โดยปกติแล้วคนรุ่นสุดท้ายไม่มีเวลาที่จะผ่านทุกขั้นตอนของการพัฒนาก่อนที่จะเริ่มมีอากาศหนาวและตาย ในปีต่อไปจำนวนจะถูกเรียกคืนเนื่องจากการมาถึงของบุคคลที่ย้ายถิ่นใหม่

กระจาย

บ้านเกิดของเหยี่ยวยี่โถเป็นเขตร้อนและกึ่งเขตร้อนของแอฟริกาตะวันออกกลางอินเดีย บัตเตอร์ฟลายย้ายไปทางทิศใต้ของยุโรปเพื่อ Transcaucasia, เติร์กเมนิสถาน ในบางกรณีเที่ยวบินไปยังยุโรปกลางและยุโรปเหนือ ผีเสื้อถูกพบในโรมาเนียฝรั่งเศสพวกเขาบินไปฟินแลนด์ ในรัสเซียพบว่ามีการผสมพันธุ์ชั่วคราวในแหลมไครเมียบนชายฝั่ง Azov ใน North Caucasus ดินแดนครัสโนดาร์เป็นของพื้นที่สืบพันธุ์ แมลงตั้งอยู่ในพื้นที่ของภูมิทัศน์เมือง ในโซซีพวกเขาจะสังเกตเห็นในสวนสาธารณะ, โรงพยาบาล, สี่เหลี่ยม, สวน

มาตรการรักษาความปลอดภัย

เหยี่ยวยี่โถนั้นมีชื่ออยู่ใน Red Book ประจำภูมิภาค Smolensk ซึ่งเป็นสัตว์หายาก นี่เป็นเพียงตัวแทนของแมลงเขตร้อนในรัสเซีย ครั้งหนึ่งเขาถูกระบุใน Red Book of the เทือกเถาเหล่ากอ บุคคลที่บินไปยังภูมิภาค Smolensk จะไม่ทิ้งลูกหลาน สัตว์ที่รักความร้อนไม่สามารถอยู่รอดได้ในสภาพท้องถิ่น ห้ามเก็บผีเสื้อและหนอนผีเสื้อ

ในโซซีในการปลูกต้นยี่โถเทียมแมลงสามารถดำรงชีวิตและให้ลูกหลานได้ อยู่ในสภาพของเมืองพวกเขาขึ้นอยู่กับสถานะของการปลูกและทัศนคติของผู้คน เมื่อรักษาไม้พุ่มด้วยสารเคมีและใบไม้ที่ร่วงหล่นจะมีเหยี่ยวยี่โถจำนวนมากตาย

การทำสำเนา

พฟิสซึ่มทางเพศในแมลงจะแสดงออกอย่างอ่อนแอ, ชายและหญิงมีขนาดแตกต่างกันเล็กน้อย ในเขตร้อนนั้นเหยี่ยวเป็นสายพันธุ์โพลีไซคลิกที่ผสมพันธุ์หลายครั้งต่อปี ในภาคใต้ของรัสเซียพื้นฐานของประชากรนั้นประกอบด้วยแมลงอพยพ แต่ถึงอย่างนี้มันก็ประสบความสำเร็จในการประสบความสำเร็จมากถึงสามชั่วอายุคน ใน Abkhazia เหยี่ยวเริ่มปีเมื่อปลายเดือนพฤษภาคมและเกิดขึ้นจนถึงปลายฤดูใบไม้ร่วง แมลงเม่าผสมพันธุ์ตอนค่ำ หลังจากปฏิสนธิเพศเมียวางไข่บนพืชอาหารสัตว์ ตัวเลือกที่ดีที่สุดคือยี่โถ แต่ในกรณีที่ไม่มีเถาวัลย์หอยขมและยาสูบหอมมีความเหมาะสม

ข้อมูล ในดินแดนครัสโนดาร์ฮอว์ ธ อร์นถึง 3 รุ่นถูกแทนที่ด้วยจำนวนมากที่สุดที่เกิดขึ้นในเดือนสิงหาคม

การวางไข่ใช้เวลาหลายวันตัวเมียวางไข่สีเขียว 1 ฟองเส้นผ่าศูนย์กลาง 1 มม. หลังจาก 7-10 วันตัวหนอนจะฟักออกมา ตัวอ่อนแรกเกิดมีความยาวเพียง 3-4 มิลลิเมตร เธอเป็นสีเหลืองอ่อนฮอร์นมีสีเข้ม ในระยะแรกมีอาหารให้บริการตลอดเวลาพร้อมกับการพักผ่อนระยะสั้น ลูกน้ำอ่อนชอบใบไม้และดอกไม้ของยอดหน่อของต้นยี่โถ ในระหว่างการพัฒนาหนอนจะเปลี่ยนห้าอายุ ตัวอ่อนจะโตประมาณ 2-3 สัปดาห์

ข้อเท็จจริงที่น่าสนใจ ในกรณีที่มีการเตือนภัยหนอนตัวเล็ก ๆ จะยืดและเยือกแข็งเลียนแบบใบไม้ยี่โถ

ก่อนที่จะเกิดดักแด้ตัวหนอนปีที่ห้าจะมืดกว่า เธอสืบเชื้อสายมาจากพุ่มไม้ยี่โถและจัดเรียงเศษใบไม้ ดักแด้ขนาด 50-60 มม. มีเปลือกที่เบากว่าเหยี่ยวอื่น มันเป็นแสงสีแดงหรือสีน้ำตาลกับสีขาว ก่อนการปรากฏตัวของผีเสื้ออายุน้อย 15-20 วัน

ในเดือนกรกฎาคมผีเสื้อตัวเล็กออกมาจากรังไหม เธอปีนขึ้นไปอย่างเชื่องช้าบนพื้นผิวแนวตั้งเพื่อกางปีกของเธอ หลังคลอดมันสั้นใช้เวลาหลายนาทีกว่าจะกลับมาเป็นปกติ หลังจากช่วงเวลาแห่งการกินอาหารที่รุนแรงหญิงและชายอีกคู่ ดักแด้ต่อไปนี้ปรากฏขึ้นใกล้กับฤดูใบไม้ร่วงหนอนบางตัวไม่มีเวลาดักแด้ก่อนที่จะเย็น แต่รังไหมที่อยู่เกือบจะอยู่บนพื้นผิวโลกนั้นไม่ได้ช่วยให้พ้นจากความเย็นจัดและสัตว์กินเนื้อ การพัฒนาดักแด้จะหยุดเมื่ออุณหภูมิลดลงถึง + 8 °โดยมีตัวบ่งชี้เชิงลบตาย

ในการบันทึกการสร้างที่เป็นเอกลักษณ์ของธรรมชาติเป็นไปได้โดยความพยายามร่วมกันเท่านั้น