Hogweed ป็อปลาร์ - ผีเสื้อกลางคืนที่ไม่กิน

Brazhniki - ผีเสื้อขนาดใหญ่และขนาดกลางที่บินในเวลาพลบค่ำและในเวลากลางคืน สำหรับความสามารถในการดื่มน้ำทิพย์ลอยอยู่เหนือดอกไม้พวกมันถูกเรียกว่านกฮัมมิงเบิร์ดเหนือ นี่คือใบปลิวที่ดีที่สุดในทีม Lepidoptera ผีเสื้อสามารถเข้าถึงความเร็วสูงถึง 50 กม. / ชม. สามารถเอาชนะได้ในระยะไกลระหว่างการอพยพ ครอบครัวมีมากกว่า 1 พันสายพันธุ์หนึ่งในผีเสื้อที่อาศัยอยู่ในรัสเซียคือ Hawthorn ป็อปลาร์ imago อาศัยอยู่ในสวนสาธารณะและสวนไม่กิน ด้วงสีเขียวตัวใหญ่กินต้นป็อปลาร์, แอสเพน, วิลโลว์, ออลเด้อร์ ในตอนท้ายของช่องท้องของตัวอ่อนจะมีแตรซึ่งเป็นจุดเด่นของตระกูลเหยี่ยว

ดูคำอธิบาย

ป็อปลาร์บึง (Laothoepopuli) เป็นของตระกูลผีเสื้อกลางคืนประเภท Laothoe ภาพผีเสื้อกลางคืนขนาดใหญ่ที่มีปีกขนาด 70-100 มม. การระบายสีแมลงของเฉดสีที่ปิดเสียงมืด มีบุคคลที่มีสีเทาสีน้ำตาล, สีเหลือง, สีเทาสีน้ำตาลเป็น ปีกแคบหน้ายาวสองเท่าของความกว้าง ขอบด้านนอกเป็นหยัก ปีกหลังนั้นสั้นและกว้างขึ้นที่ขอบด้านนอกมีรอยเว้าที่สังเกตได้ ฐานของปีกหน้าสว่างขึ้น พวกเขาถูกปกคลุมด้วยลวดลายมืดของผ้าพันแผลมืด

ข้อเท็จจริงที่น่าสนใจ ในช่วงเวลาที่เหลือผีเสื้อกลางคืนจะพับปีกของมันด้วยวิธีแปลก ๆ - คู่หลังนั้นซ่อนไว้ครึ่งหนึ่งโดยคู่หน้า สายตาพวกมันคล้ายใบไม้แห้งของป็อปลาร์

ขนสีแดงยาวที่ฐานปีกหลังเป็นจุดที่ชัดเจน ร่างกายเป็นรูปทรงกรวยชี้ไปที่ปลาย ทาสีเป็นสีของปีก ศีรษะ, หน้าอกและหน้าท้องในอาการตาเหลือง - เทา ดวงตามีขนาดใหญ่และมีชนิดด้าน เสาอากาศที่อยู่ระหว่างกระหม่อมของศีรษะและหน้าผากเป็นอวัยวะรับความรู้สึก ด้วยความช่วยเหลือของพวกเขาผีเสื้อจับกลิ่นและการสั่นสะเทือนของอากาศ ตัวเมียนั้นโดดเด่นด้วยสีที่เบากว่าตัวที่ใหญ่และเส้นเอ็นแบบ filiform (ตัวผู้มีเสาอากาศหวี)

ตัวอ่อน

หนอนผีเสื้อขนาดใหญ่ของปรสิตป็อปลาร์มีสีอ่อนและเขียวเข้ม สีขาวอมน้ำเงินนั้นพบได้น้อย ความยาวลำตัวของเธอคือ 65-85 มม. ด้านข้างมีแถบสีเหลือง 7 ลายเฉียง ร่างกายทั้งหมดถูกปกคลุมด้วยจุดสีเหลืองบุคคลจำนวนมากมีจุดสีแดง 1-2 แถว จุดสว่างเป็นลักษณะของแมลงที่กินวิลโลว์ ตัวอ่อนเคลื่อนไหวด้วยความช่วยเหลือของ 5 คู่ของขา ในส่วนที่แปดของช่องท้องหนาแน่นกว่าผลพลอยได้ เขาตรงสีเหลืองเขียว

พื้นที่กระจายสินค้า

Poplar hawthorn เป็นสายพันธุ์ที่พบมากที่สุดใน Palearctic และตะวันออกกลาง แมลงที่พบในยุโรปซีเรียอิหร่านจีนทางตอนใต้ของทะเลเมดิเตอร์เรเนียน ในรัสเซียผีเสื้อมีอยู่ทั่วไปในหลายพื้นที่อาศัยอยู่ทางตะวันตกของไซบีเรียใน Buryatiaia แมลงเม่าตั้งถิ่นฐานในป่าสวนสาธารณะสวนผลไม้และสวนบนฝั่งแม่น้ำ

วิถีแห่งชีวิต

แมลงเม่ามีการใช้งานในตอนค่ำ ในเวลากลางวันพวกเขานั่งนิ่ง ๆ อยู่บนลำต้นของต้นไม้ การระบายสีเข้มช่วยให้หน้ากากกลมกลืนกับสีของเปลือกไม้ ผู้ใหญ่บินจากพฤษภาคม - กันยายน ในสภาพอากาศที่เย็นสบายคนรุ่นหนึ่งพัฒนาต่อปีใกล้กับทางใต้ - สองชั่วอายุคน ที่หนึ่งคือเมษายน - มิถุนายนที่สองคือกรกฎาคม - สิงหาคม ในระหว่างการพักผ่อน Imagos จะยึดต้นไม้ไว้กับหน้าของพวกมันเท่านั้น

ในกรณีที่มีอันตรายพวกมันจะยกปีกหน้าขึ้นโดยแสดงจุดสีส้มแดงที่ศัตรูสามารถมองเห็นเป็นตา กลไกการป้องกันที่คล้ายกันมีอยู่ในพฤติกรรมของ Hawthorn ophthalmicแตกต่างจากตระกูล Laothoepopuli ที่เป็นผู้ใหญ่หลายสายพันธุ์พวกมันปราศจากงวงและไม่กินอาหาร สำหรับหนอนผีเสื้อพืชอาหารสัตว์หลัก ได้แก่ ป็อปลาร์, วิลโลว์, แอสเพน, เบิร์ช, เถ้าและต้นแอปเปิ้ล

การทำสำเนา

แมลงเม่าเป็นแมลงที่มีวัฏจักรการเปลี่ยนแปลงที่สมบูรณ์ ในปลายฤดูใบไม้ผลิการผสมพันธุ์เกิดขึ้น ตัวเมียที่ปฏิสนธิวางไข่ใหญ่ถึง 200 ฟองสีเขียวอ่อนบนใบของพืชอาหารสัตว์ หลังจากผ่านไป 7-10 วันตัวหนอนจะปรากฏขึ้น เมื่ออายุมากขึ้นสีจะเปลี่ยนไปเล็กน้อย

ในช่วงปลายเดือนมิถุนายนตัวหนอนลงมาจากต้นไม้เพื่อดักแด้ในดินที่ระดับความลึก 2-3 ซม. ดักแด้มีสีดำ ในสภาพอากาศที่อบอุ่นผีเสื้อตัวเล็กจะโผล่มาจากมันในเดือนกรกฎาคม เธอต้องการที่จะคลานไปที่เวทีเพื่อกางปีกของเธอ จับกิ่งไม้ด้วยเท้าของมันตัวมอดก็แขวนลงเม็ดเลือดแดงจะไหลไปตามเส้นเลือดของปีกและทำให้พวกมันมีรูปร่างที่ต้องการ ฤดูใบไม้ร่วงดักแด้ยังคงอยู่ในฤดูหนาวผู้ใหญ่จะเกิดในฤดูใบไม้ผลิหน้า

ข้อมูล ส่วนหนึ่งของดักแด้ถูกกินโดยศัตรูธรรมชาติ - ไฝและใบแหลม

ป้องกันผีเสื้อ

การตัดต้นป็อปลาร์และแทนที่ด้วยต้นไม้อื่น ๆ ทำให้ประชากร Laothoepopuli ลดลงในบางภูมิภาคของรัสเซีย ในดินแดนของแคว้นเบลโกรอดผีเสื้อถูกจำแนกเป็นสายพันธุ์ที่มีจำนวนลดลง มีชื่ออยู่ในสมุดปกแดงประจำภูมิภาค ห้ามมิให้จับผีเสื้อและละเมิดที่อยู่อาศัยของมัน