Pelopei vulgaris: วิถีชีวิตของการขุดตัวต่อและลักษณะเฉพาะของการสร้างรังดินเหนียว

ตัวต่อการขุดเป็นที่รู้จักกันในชื่อนักล่าที่ชำนาญและผู้ปกครองที่ห่วงใย พวกเขาสร้างรังสำหรับตัวอ่อนและเติมด้วยอาหาร แต่ละชนิดจัดหาชนิดของแมลงบางชนิดเช่นหนอนผีเสื้อแมงมุมและผีเสื้อ Pelopei หรือ stselifron สร้างที่พักพิงสำหรับตัวอ่อนจากโคลนเติมพวกมันด้วยแมงมุมที่เป็นอัมพาต ตัวต่อเป็นที่แพร่หลายในยุโรปและเอเชีย แต่ประชากรของพวกเขามีขนาดเล็ก แมลงได้รับสถานะการอนุรักษ์และมีการระบุไว้ใน Red Book of Russia

ดูคำอธิบาย

สามัญ Pelope (Sceliphrondestillatorium) - ตัวต่อที่ขุดได้จากสกุล Stselifron ซึ่งมี 30 ชนิด แมลงขนาดใหญ่ที่มีความยาว 15-29 มม. มีลักษณะโครงสร้างลำตัวของก้าน มีก้านยาวหรือเอวระหว่างหน้าอกและท้อง สีที่โดดเด่นคือสีดำ สีเหลืองมีอยู่ในส่วนแรกของหนวด, ปีกถ้วยก้านและแขนขา ปีกโปร่งใสด้วยเลือดสีน้ำตาลอ่อน
โครงสร้างของเพโลเป็นปกติสำหรับ hymenoptera - ส่วนต่าง ๆ ของร่างกาย (หัว, หน้าอก, หน้าท้อง) แยกออกจากกัน ดวงตาที่ซับซ้อนได้รับการพัฒนามาอย่างดีเสาอากาศนั้นเป็นข้อต่อและอุปกรณ์ปากก็กัดแทะ แต่ขากรรไกรล่างทรงพลังไม่ใช่อาวุธหลักของตัวต่อ หน้าท้องของแมลงจบลงด้วยการต่อย มันรวมกับต่อมที่ผลิตพิษอัมพาต ขนยาวสีดำและขนสีเทาหนาคลุมศีรษะและหน้าอก แมลงมีเพศพฟิสซึ่ม - เพศหญิงมีขนาดใหญ่กว่าเพศชาย 22-30 มม. เพศชาย - 15-25 มม.

พื้นที่กระจายสินค้า

Pelopei พบได้ทั่วไปในพื้นที่ที่มีสภาพอากาศอบอุ่นและแห้งแล้ง ตัวต่ออยู่ในเอเชียกลางแอฟริกาเหนือมองโกเลียยุโรปใต้และเทือกเขาคอเคซัส ในรัสเซียมีการระบุไว้ในตอนใต้ของยุโรป ชายแดนด้านเหนือของถิ่นที่อยู่ถูก จำกัด เฉพาะภูมิภาค Nizhny Novgorod พบกระจายอยู่ในอาณาเขตของสหพันธรัฐรัสเซียในภูมิภาค Ryazan มีการพบบุคคลเดียว (1-3 ตัวต่อ) ในพื้นที่ต่างๆ

วิถีแห่งชีวิต

ตัวต่อที่ขุดอยู่โดดเดี่ยวพวกมันอาศัยอยู่แยกจากกันตัวเมียและตัวผู้สัมผัสกันเฉพาะในช่วงผสมพันธุ์ ลักษณะของพฤติกรรมที่ซับซ้อน ได้แก่ การสร้างรังดูแลลูกหลาน ตัวต่อบางตัวสร้างรังในบ้านและสิ่งปลูกสร้างเลือกซอกที่สันโดษรอยแยกและรูระบายอากาศ ตัวเลือกที่ดีที่สุดคือห้องใต้หลังคาที่อบอุ่น ห้องใต้หลังคาใต้หลังคาเหล็กมีความเกี่ยวข้องโดยเฉพาะกับ Pelope หลังคาถูกทำให้ร้อนภายใต้ดวงอาทิตย์ฤดูร้อนซึ่งเป็นอุณหภูมิที่สูงสำหรับการพัฒนาตัวอ่อน

การสร้างเซลล์ในบ้านไม่ก่อให้เกิดอันตรายต่อผู้อยู่อาศัย Sceliphrondestillatorium ตัวเมียไม่ได้อยู่เพื่อปกป้องรัง แตนตัวต่อที่ปรากฏในปีหน้านั้นไม่ก้าวร้าว พวกเขาจะออกจากบ้านและบินไปตามหาที่อยู่อาศัยที่สะดวกสบาย ในภูมิภาคทางใต้ตัวต่อเพเพอเตได้สร้างรังในที่พักอาศัยตามธรรมชาติ (ถ้ำหิน) แต่ในเขตอบอุ่นสภาพอากาศตามธรรมชาติไม่เหมาะสำหรับลูกหลาน พบแมลงใกล้หมู่บ้านหรือเมืองเล็ก ๆ พวกเขาหาที่พักอาศัยเพื่อสร้างรังในอาคารที่มีความร้อนในพื้นที่เปิดโล่งอาคารที่ทำจากโคลนจะเปียกด้วยความชื้นเพียงเล็กน้อยพวกเขาพังทลายหลังจากฝนตกครั้งแรก

Scelifron เป็นสปีชีส์ทนความร้อน แมลงมีการใช้งานที่อุณหภูมิสูง ปีของการเริ่มต้น imago ในเดือนมิถุนายน ตัวต่อที่ตัวเต็มวัยกินน้ำหวานชอบพืชในร่ม ตัวอ่อนเป็นสัตว์กินเนื้ออาหารเป็นแมงมุมที่แม่ทิ้งไว้ การสะสมตัวต่อเดียวสามารถสังเกตได้บนชายฝั่งของอ่างเก็บน้ำขนาดเล็ก - แอ่งน้ำลำธารบ่อน้ำ ตัวเมียด้วยความช่วยเหลือของขากรรไกรล่างและขาหน้าทำให้ก้อนดินสกปรก นี่คือวัสดุก่อสร้างสำหรับรัง ในเวลากลางคืนตัวต่อนอนบนต้นไม้และพุ่มไม้

กระบวนการสร้างรัง

บ้านสำหรับลูกหลานประกอบด้วยเซลล์ที่มีความยาว 3 ซม. แต่ละหลังสร้างขึ้นจากนั้นเต็มไปด้วยเหยื่อ จากนั้นตัวต่อจะเริ่มสร้างเซลล์ถัดไป การก่อสร้างใช้เวลา 1-2 วัน ตัวเมียจะต้องทำการบิน 12-15 เที่ยวเพื่อนำสิ่งสกปรกในปริมาณที่จำเป็น หลังจากสร้างเซลล์ทั้งหมดแล้วรังจะถูกปกคลุมด้วยชั้นของสิ่งสกปรกเพิ่มเติม

สไปเดอร์จะถูกวางในลักษณะพิเศษขนาดใหญ่และชิ้นงานที่แข็งจะถูกวางไว้ใกล้กับทางออก ตัวอ่อนจะมีเวลาในการเติบโตและแข็งแรงขึ้นจนกว่าจะถึงตัวมัน ตัวต่อดำเนินการเหยื่อทางอากาศ เธอลากแมงมุมตัวแรกออกไป วางไข่บนมัน Pelopey ที่เหลือผลักเข้าไปในรู ในหนึ่งปีคนหลายรุ่นสามารถเปลี่ยนแปลงได้ ลูกหลานในช่วงฤดูร้อนจะเติบโตใน 30-40 วัน

ข้อมูล Pelopei vulgaris ไม่แสดงความก้าวร้าวต่อมนุษย์ ประโยชน์แมลงโดยการจับแมงมุมและศัตรูพืชอื่น ๆ

คุณสมบัติการขยายพันธุ์

หลังจากปฏิสนธิเพศหญิงเริ่มสร้างรังเพื่อลูกหลาน วางไข่หนึ่งฟองในดินเหนียวแต่ละแคปซูลที่เต็มไปด้วยแมงมุม ทางเข้าถูกปิดโดยมีฝาปิดจากวัสดุพิมพ์ การติดต่อของแม่และลูกหลานสิ้นสุดที่นั่น ตัวอ่อนมีรูปร่างคล้ายหนอนสีขาวแตกต่างจากเพโลเพรียว ลูกหลานไม่ได้ใช้งานและป้องกันอันตรายใด ๆ แขนขาของพวกเขาจะลดลง ตัวอ่อนเจริญเติบโตและพัฒนาโดยการกินหุ้น หัวเล็กประกอบด้วยกรามเกือบทั้งหมด

แมงมุมที่เป็นอัมพาต แต่เป็นสิ่งมีชีวิตทำหน้าที่เป็นแหล่งโปรตีนจนกระทั่งตัวอ่อนเจริญเติบโตและดักแด้ สไปเดอร์ที่แตกต่างกัน 5 ถึง 10 ตัวจะถูกวางไว้ในเซลล์ มีสายพันธุ์ที่เป็นอันตรายในหมู่ผู้ที่ตกเป็นเหยื่อ แต่ตัวต่อที่กระฉับกระเฉงจะทำให้เหยื่อเป็นอัมพาตด้วยการต่อยที่ศูนย์กลางประสาท ตัวอ่อนจะพัฒนาในไข่ 3-4 วัน ตัวอ่อนกินเป็นเวลา 2 สัปดาห์แล้วทำให้รังไหม ในวัยหนุ่มสาวมันสามารถอยู่ในสภาพใกล้จะเป็นเวลานาน สิ่งนี้จะช่วยให้คุณสามารถอยู่รอดได้ในอุณหภูมิต่ำและสภาวะไม่พึงประสงค์อื่น ๆ หลังจากการเปลี่ยนแปลงในสถานการณ์การพัฒนาดำเนินต่อ Young Pelopei แทะที่อิสระในปลายเดือนมิถุนายน ฤดูหนาวในระยะ pronimph

ข้อเท็จจริงที่น่าสนใจ ในบรรดาตัวแทนของตระกูลตัวต่อขุดตัวเมีย Pelopaia ถือว่าเป็นผู้สร้างรังที่มีฝีมือมากที่สุด

หนึ่งในเหตุผลในการลดจำนวนตัวทำละลายคืออัตราการรอดตายต่ำของลูกหลาน ในช่วงชีวิตของเธอตัวเมียวางไข่ 15-20 ฟอง บางรังจะถูกชะล้างด้วยฝนและหิมะ แมลงในเซลล์ที่ถูกทำลายจะกลายเป็นเหยื่อของหนูได้ง่าย ท่ามกลางศัตรูธรรมชาติของ Pelopianus: ตัวต่อและตัวต่อเยอรมัน พวกมันเจาะรังและวางไข่ในรังที่ก่อตัวขึ้น

มาตรการป้องกันและปัจจัย จำกัด

จาก 30 สายพันธุ์ของสกุล Szelephron ที่อาศัยอยู่ในรัสเซีย 3 คนต้องการการปกป้อง การลดจำนวน Sceliphrondestillatorium บังคับแมลงให้รวมอยู่ใน Red Book ของหลายภูมิภาค: Nizhny Novgorod, Ryazan และ Vladimir

มีสาเหตุหลายประการที่ทำให้จำนวนตัวต่อของเพโลลดลง:

• ในฤดูหนาวลูกน้ำจะตายจากน้ำค้างแข็ง
• ความชื้นสูงก่อให้เกิดการปรากฏตัวของเชื้อราที่เป็นอันตรายต่อลูกหลานของตัวต่อ;
• ปรสิตจำนวนมาก
• การทำลายเชิงกลของรังดิน
• จับ scelofrons สำหรับคอลเลกชัน

ปัจจัยที่ จำกัด รวมถึงการใช้ยาฆ่าแมลงและการทำลายที่อยู่อาศัยเพื่อเป็นการคุ้มครองสายพันธุ์ที่ระบุไว้ใน Red Book ห้ามมิให้มีการจับกุมผู้ใหญ่และการทำลายรัง กิจกรรมทางเศรษฐกิจเป็นสิ่งต้องห้ามในแหล่งที่อยู่อาศัยของ Pelopeya ทั่วไป

Pelopeius: วิถีชีวิตและคุณสมบัติของการสร้างรังดินเหนียว