สัญญาณหลักของวิธีแยกแยะตัวต่อจากผึ้ง

เมื่อเริ่มมีความร้อนแมลงเกือบทั้งหมดจะถูกเปิดใช้งาน ตัวต่อและผึ้งไม่ได้ยืนเคียงข้างกันนึกถึงการมีอยู่ของพวกเขาในสภาพแวดล้อมทางธรรมชาติบนระเบียงของอพาร์ทเมนท์ในสวนสาธารณะในเมืองและสี่เหลี่ยมในแผนการส่วนตัว จากหลักสูตรของโรงเรียนมีเพียงไม่กี่คนที่จำความแตกต่างระหว่างตัวต่อและผึ้ง ดอกเบี้ยตื่นขึ้นอย่างรวดเร็วเมื่อเห็นแมลงกัดต่อยและโดยเฉพาะอย่างยิ่งหลังจากถูกแมลงกัด

ความแตกต่างภายนอก

แม้จะมีข้อเท็จจริงที่ว่าตัวต่อและผึ้งเป็นของลำดับเดียวกันของ hymenoptera และแท้จริงแล้วพวกเขาอยู่ในความสัมพันธ์ในครอบครัวพวกเขามีความแตกต่างมากมาย เราจะไม่คำนึงถึงประเภทใบปลิวที่แปลกใหม่และพิจารณา:

• ตัวต่อกระดาษชนิดสามัญ
• ผึ้ง
• แตน - ตัวแทนทั่วไปของตัวต่อสาธารณะ
• bumblebees - ทูตจากครอบครัวของผึ้งจริง

สี

ความแตกต่างระหว่างผึ้งกับตัวต่อสามารถถูกเปิดเผยด้วยสายตา สีของผึ้งอยู่ในโทนสีเหลืองที่ปิดเสียงและมีแถบสีดำ ร่างกายถูกปกคลุมไปด้วยขน

ตัวต่อมีความโดดเด่นด้วยลำตัวเรียบไม่มีร่องรอยของเส้นผมอิ่มตัวด้วยแถบสีเหลืองและสีตัดกัน "เสื้อคลุม" ที่สดใสของแมลงสามารถมองเห็นได้ในระยะไกล และตัวต่อไม่จำเป็นต้องมีกองหนาเพราะการเก็บน้ำหวานไม่ได้เป็นของธุรกิจหลัก

โครงสร้างร่างกาย

ตัวต่อไม่ได้มีชื่อเสียงในเรื่องตัวต่อเอว - การสกัดกั้นระหว่างหน้าท้องและหน้าอก ในภาพถ่ายความโค้งงอที่ดูเด่นชัดเป็นพิเศษ รูปร่างของร่างกายจะถูกยืดออกยาว การมองอย่างใกล้ชิดเผยให้เห็นขากรรไกรที่มีประสิทธิภาพและขาบาง
แตนตัวนี้ดูคล้ายกับตัวต่อ แต่มีขากรรไกรที่พัฒนาแล้วและเอวหนาขึ้นเท่านั้น

เคล็ดลับ! แตนเป็นแมลงที่ใหญ่ที่สุดในกลุ่มตัวต่อและผึ้งแบบดั้งเดิมซึ่งมีขนาดเกินกว่าสองถึงสามเท่า ขนาดของใบปลิวสามารถเข้าถึงได้ 5-6 ซม.

ผึ้งมีร่างกายที่โค้งมนมากขึ้นและการสกัดกั้นระหว่างส่วนต่าง ๆ นั้นแทบจะไม่สามารถแยกแยะได้ เมื่อเทียบกับตัวต่อสัดส่วนจะกลมกลืนกัน หน้าท้องมีรูปร่างแตกต่างกันไปขึ้นอยู่กับขั้นตอนของแมลงที่อยู่ในลำดับชั้นของผึ้ง ในคนงานของผึ้งมันเป็นรูปไข่ในมดลูกยาวและในเจ้าหน้าที่มีปลายทื่อ ผึ้งมีสิ่งที่เรียกว่าตะกร้าบนขาที่หนาซึ่งต่างจากตัวต่อแตนซึ่งเป็นที่บรรจุน้ำหวานดอกไม้

ความแตกต่างในการดำเนินชีวิตและพฤติกรรม

เส้นทางการบินและวิธีการควบคุมร่างกายของตัวเองนั้นไม่แตกต่างกันอย่างเห็นได้ชัดระหว่างผึ้งกับตัวต่อ นักสะสมน้ำผึ้งบินได้อย่างราบรื่น ตัวต่อพัฒนาความเร็วที่เหมาะสมเพราะบางครั้งการเคลื่อนไหวจะกระตุกและสามารถ "ตรึง" ในอวกาศเป็นระยะเวลาสั้น ๆ

"สไตล์การขับรถ" ที่สงบที่สุดในบรรดาภมร เนื่องจากขนาดและมวลของมันพวกมันบินช้าโดยไม่ต้องรีบ เมื่อดูภมรที่บินผ่านไปได้คน ๆ หนึ่งจะได้รับความประทับใจว่าเพื่อนที่ยากจนด้วยความพยายามอย่างยิ่งทำให้ตัวเองอยู่ในอากาศ

! ที่น่าสนใจ เป็นเวลานานนักธรรมชาตินิยมพิจารณารุ่นที่บินคุณภาพของ bumblebees ประจักษ์ตัวเองขัดต่อกฎหมายทั้งหมดของอากาศพลศาสตร์

เป็นเรื่องปกติที่ผู้แทนทุกคนจะอาศัยอยู่ในครอบครัว:

• ผึ้งบ้านอาศัยอยู่ในบ้านที่เตรียมโดยผู้เลี้ยงผึ้งอย่างระมัดระวัง คนป่าสร้างลมพิษในโพรงต้นไม้ซอกหิน บางครั้งก็มีผึ้งที่ชอบวิถีชีวิตที่โดดเดี่ยว
• ตัวต่อยังสามารถอาศัยอยู่ในครอบครัวที่มีการจัดระเบียบที่มีไลฟ์สไตล์ที่เข้มงวดที่ทุกคนทำหน้าที่ของเขาหรือเป็นฤาษี รังของแตนแตนเป็นเหมือนกระดาษวัสดุสำหรับการผลิตของพวกมันคือหญ้าเคี้ยวและไม้
• บัมเบิลบีอาศัยอยู่ในอาณานิคมไม่กี่แห่งจำนวนไม่เกิน 200 คน พวกเขาสร้างรังในโพรงหนูที่ถูกทิ้งร้างในโพรงไม้ พวกเขาชอบไปคนเดียวเพื่อรับอาหารในขณะที่ตัวต่อมักจะย้ายเป็นกลุ่ม
• แตนเป็นตัวต่อตัวสร้างรังกระดาษ เฉพาะในบทบาทของวัสดุก่อสร้างที่เป็นตอไม้แตกกิ่งดังนั้นบ้านของพวกเขาจึงแตกต่างกันในสีน้ำตาลไม่ใช่สีเทา

คุณสมบัติด้านพลังงาน

ผึ้งเป็นมังสวิรัติที่แท้จริงและรวบรวมน้ำหวานจากเกสรดอกไม้เท่านั้น หลักการทางโภชนาการของมันมีการแบ่งปันโดยภมร - ผู้ที่ชื่นชอบผลิตภัณฑ์ดอกไม้

แต่ตัวต่อและแตนเป็นนักล่าและนักล่าตัวยง เมนูโปรตีนมีความจำเป็นสำหรับตัวอ่อนดังนั้นผู้ที่ทำงานในการโจมตีแมลงขนาดเล็กบางครั้งก็มีขนาดเกิน บ่อยครั้งที่เหยื่อของพวกมันกลายเป็นผึ้งแมลงวัน เพื่อตรึงเหยื่อตัวต่อไม่ได้ใช้อาวุธหลักของพวกเขา - ต่อย

พวกเขาประสบความสำเร็จในการรับมือกับคู่ต่อสู้ที่อ่อนแอผ่านกรามอันทรงพลัง แต่ละสปีชีส์มีกลยุทธ์และยุทธวิธีการโจมตีของตัวเอง แต่ในกรณีส่วนใหญ่พวกมันจะลากเหยื่อเข้าไปในรังแล้วขี่มันบนหลังม้า

ตัวต่อติดอยู่รอบ ๆ เนื้อสัตว์ปลาสัตว์ที่ล้มลง - เกิดขึ้นทุกวัน ด้วยขากรรไกรอันทรงพลังของพวกเขาพวกเขากัดเนื้อชิ้นเล็ก ๆ และนำพวกเขาไปยังตัวอ่อนในสถานะเคี้ยว

ด้วยความกระตือรือร้นตัวต่อและแตนกินผลไม้หมักหรือสดอาหารที่มีน้ำตาลเครื่องดื่มหวานและแม้แต่เบียร์

ความแตกต่างระหว่างแมลงสัตว์กัดต่อยคืออะไร

ผู้คนมักตกเป็นเหยื่อของแมลงกัดต่อย ในการเชื่อมต่อนี้คำถามเกิดขึ้นผึ้งต่อยแตกต่างจากมดตะนอยต่ออย่างไรและสัตว์ตัวใดตายหลังจากการโจมตี สิ่งมีชีวิตทั้งสองมีต่อยในคลังแสง ตอนนี้พวกเขาใช้มันบนหลักการที่แตกต่าง

ต่อยผึ้งไม่สม่ำเสมอกับรอยหยักที่ยื่นออกมา ภายนอกมันคล้ายกับฉมวก เมื่อแมลงถูกโจมตีมันจะแนะนำต่อยเข้าสู่ผิวหนังสารพิษเข้าสู่ช่องทางที่บาง ผึ้งพยายามดึงเครื่องมือออก แต่พื้นผิวที่ไม่สม่ำเสมอของเหล็กไนทำให้มันไม่สามารถทำงานได้ เป็นผลมาจากความพยายามมันจะแยกออกจากร่างกายและด้วยถุงพิษด้วยเช่นเดียวกับอวัยวะภายในส่วนใหญ่มักจะลำไส้ การบาดเจ็บเช่นนี้ทำให้ผึ้งตาย

ตัวต่อมีอาวุธที่ดีกว่า ต่อยเกือบจะราบรื่นและคมมาก ถือว่าเป็นหนึ่งในเครื่องมือที่คมชัดที่สุดในโลก ในระหว่างที่ถูกกัดส่วนประกอบที่เป็นพิษจะผ่านเข้าไปได้ แต่ละสายพันธุ์มีองค์ประกอบที่แตกต่างกัน

รูปร่างของร่างกายทำให้ตัวต่อสามารถโจมตีเหยื่อได้ทุกมุม หลังจากการโจมตีแมลงจะเอาปืนออกจากผิวหนังของเหยื่ออย่างอิสระและถูกนำกลับบ้านหรือทำการโจมตีครั้งที่สอง

เคล็ดลับ! หากคุณต้องการสัมผัสและค้นหาลักษณะของผึ้งและตัวต่อที่มีลักษณะอย่างไรและแตกต่างกันอย่างไรให้แน่ใจว่าได้เริ่มโบกมืออย่างแรงแล้วทำเสียงดังเมื่อเข้าใกล้ "ปลาวาฬมิงค์" ดังนั้นคุณจึงเพิ่มโอกาสที่จะถูกกัดอย่างมีนัยสำคัญ

อาการปวดหลังจากถูกกัดไม่ปรากฏขึ้นมากนักเนื่องจากความเสียหายต่อผิวหนัง แต่เนื่องมาจากส่วนประกอบของพิษซึ่งกระตุ้นให้เกิดการเผาไหม้คันและปฏิกิริยาการแพ้ที่เป็นไปได้ ความรู้สึกไม่สบายและความทุกข์ทรมานที่ยิ่งใหญ่ที่สุดเกิดจากการกัดแตนต่อจากนั้นผึ้งตัวต่อและผึ้งตามระดับความเจ็บปวด

ย่อ

ผึ้งตัวต่อผึ้งตัวต่อมีความแตกต่างมากมายแม้ว่าพวกเขาจะมาจากทีมเดียวกันก็ตาม เมื่อศึกษารูปถ่ายของแต่ละภาพอย่างถี่ถ้วนแล้วคุณสามารถจดจำภาพเหล่านั้นได้อย่างไม่มีที่ติ แมลงเหล่านี้มีบทบาทในธรรมชาติและเป็นประโยชน์ต่อมนุษย์ผึ้งเป็นซัพพลายเออร์ของน้ำผึ้งและตัวต่อจะกำจัดและลดจำนวนของศัตรูพืช