ผีเสื้อผีเสื้อกลางคืน - ศัตรูพืชสวน, ผลเบอร์รี่, ไม้ประดับ

ผีเสื้อที่พลิ้วไหวต้องหลงใหลไปกับความเบาสบายไร้กังวล อย่างไรก็ตามสิ่งมีชีวิตในอากาศเหล่านี้ไม่ได้เป็นอันตรายอย่างที่เห็นในแวบแรก มอดเป็นตัวแทนของ Geometridae ครอบครัวขนาดใหญ่ซึ่งเป็นศัตรูพืชที่เป็นอันตรายของต้นไม้พุ่มไม้พืช บางชนิดภายใต้เงื่อนไขที่ดีมีความสามารถในการสืบพันธุ์ทำให้เกิดอันตรายร้ายแรงต่อการเกษตรและป่าไม้

ลักษณะของแมลงเม่า

แมลงเม่ามอดซึ่งเป็นนักสำรวจก็โดดเด่นด้วยลำตัวที่อ่อนแอและปีกกว้างช่วงที่แตกต่างจาก 1 ถึง 5 ซม. โดยเฉลี่ยแล้วมันถูก จำกัด ที่ 3 ซม. สีส่วนใหญ่เป็นอึมครึมและสอดคล้องกับที่อยู่อาศัยของแมลง กิจกรรมสูงสุดของเที่ยวบินเกิดขึ้นในเวลากลางคืน

ที่น่าสนใจในผีเสื้อกลางคืนชนิดส่วนใหญ่เพศเมียจะไม่บินเนื่องจากปีกของมันมีการพัฒนาไม่ดี ความจริงข้อนี้มักใช้ในการทำลายศัตรูพืช

แมลงเม่าไม่มีตา ระบบประสาทที่สมบูรณ์แบบและอวัยวะพิเศษของจอห์นสตันซึ่งวิเคราะห์ความผันผวนของคลื่นเสียงและทิศทางของการไหลของอากาศช่วยให้พวกเขานำทางสภาพแวดล้อม ผีเสื้อประเมินสภาพแวดล้อมและสื่อสารซึ่งกันและกันผ่านร่างกายนี้
เมื่อพิจารณาถึงโครงสร้างของแมลงคำถามที่เกิดขึ้นโดยไม่ตั้งใจว่ามอดหายใจอย่างไร ที่ด้านข้างของผีเสื้อมีเกลียว เมื่อสูดดมอากาศจะเข้าสู่ท่อทางเดินหายใจและถูกส่งไปยังอวัยวะทั้งหมดผ่านเครือข่ายหนาแน่นของหลอดลมแยก

อุปกรณ์ในช่องปากของผู้ใหญ่ได้รับการออกแบบในลักษณะที่พวกเขาสามารถกินน้ำหวานดอกไม้ของพืช อาหารที่ยากขึ้น: ใบไม้ลำต้นลำต้นงวงที่อ่อนแอของพวกมันไม่สามารถกัดแทะได้

หนอนผีเสื้อกลางคืนมีลักษณะอย่างไร

มอดผู้ใหญ่ไม่เป็นอันตรายต่อสวนและแม้แต่ผลประโยชน์จากการผสมเกสรดอกไม้ อันตรายทางอ้อมของผีเสื้อนั้นอยู่ที่การวางไข่ หนอนผีเสื้อกลางคืนสามารถโดดเด่นด้วยสัญญาณต่อไปนี้:

• ความยาวของร่างกายบางแตกต่างกันไปในช่วง 5-7 ซม.;
• ลักษณะหน้าท้องขาสำหรับสายพันธุ์นี้เท่านั้น: ในส่วนที่เจ็ดและเก้าของช่องท้อง;
• ในระหว่างการเคลื่อนไหวตัวหนอนจะโค้งเหมือนวนที่อยู่ตรงกลางของร่างกายแล้วขยับขาหน้าท้องไปที่ขาหน้าอกแล้วเสริมกำลังร่างกายก็จะดึงตัวไปข้างหน้าซึ่งจะทำให้ร่างกายรู้สึกประทับใจ

ลักษณะการเคลื่อนไหวของหนอนผีเสื้อมีมากเหมือนกันกับการวัดระยะทางด้วยนิ้ว (ช่วง) ซึ่งสะท้อนให้เห็นในชื่อของครอบครัว

สีของแทร็กแตกต่างกัน พวกเขาปลอมตัวเป็นใบไม้เปลือกไม้ ในช่วงเวลาที่เกิดอันตรายจะมีท่าป้องกัน: ร่างกายถูกดึงออกมาเป็นมุมกับพื้นผิวที่ขาตั้งท้องและจัดขึ้น ในตำแหน่งนี้หนอนผีเสื้อกลางคืนสามารถเข้าใจผิดว่าเป็นปมแห้ง

คนรุ่นใหม่กินอาหารขึ้นอยู่กับสายพันธุ์ในแต่ละช่วงเวลาของปี: ในฤดูใบไม้ผลิฤดูร้อนฤดูใบไม้ร่วง พวกเขากินตูมตูมลำต้นใบพืช ส่วนใหญ่เป็นสัตว์กินพืชและมีเพียงไม่กี่คนเท่านั้นที่ จำกัด อาหารให้เป็นหนึ่งวัฒนธรรม

ผีเสื้อกลางคืนชนิดที่เป็นอันตราย

ตระกูลผีเสื้อมีมากกว่า 23,000 ชนิด ประมาณ 2,500 อาศัยอยู่ใน CIS ในหมู่พวกเขามีศัตรูพืชจำนวนมากที่กินส่วนพืชและกำเนิดของพืชจึงทำให้การเจริญเติบโตของพวกเขาพัฒนาและคุณภาพของผลไม้

มอดสน

มันอาศัยอยู่ทุกที่ที่มีต้นสน มอดไพน์มีโครงสร้างร่างกายเช่นเดียวกับตัวแทนทั้งหมดของครอบครัวนี้สีของมันมีความโดดเด่น:

• ตัวผู้มีสีน้ำตาลเข้มบนปีกมีการรวมของสีขาวหรือสีเหลืองขนาดเล็กและสามเหลี่ยมขนาดใหญ่ที่ฐาน;
• ปีกของตัวเมียมีจุดสีเหลืองสนิม
• หนอนผีเสื้อสีเขียวอ่อนที่มีหัวสีเหลืองขนาดของมันไม่เกิน 3 มม. เมื่อมันโตขึ้นมันจะมีสีเหลืองอมเขียวมีแถบยาวสีขาวและเติบโตถึง 3 ซม.
• ดักแด้สีเขียวมีความยาว 12-14 มม. ในตอนท้ายของระยะดักแด้มันจะกลายเป็นสีน้ำตาลเข้ม

ช่วงเป็นตัวหนอนจะใช้เข็มสนกินถ้าไม่มีมันก็จะไม่ลืมต้นซีดาร์เฟอร์และต้นสน ในฤดูแล้งพวกเขาเริ่มทวีคูณอย่างแข็งขันและสามารถทำลายพื้นที่ขนาดใหญ่ของต้นสนได้ ต้นไม้หลังจากการบุกรุกของศัตรูพืชสูญเสียมงกุฎอ่อนแอแห้งและไม่มีคุณค่าต่ออุตสาหกรรม

หนอนผีเสื้อสนหนึ่งหนอนกินเข็ม 3.5 กิโลกรัม

การผสมพันธุ์เริ่มขึ้นในต้นฤดูร้อน ตัวเมียวางไข่ 28-30 ฟองเรียงกัน 4-7 ชิ้น

มอดฉีกขาด

มอดปอกเปลือกไม่จู้จี้จุกจิกมากในอาหารและมีความสุขเป็นอันตรายต่อต้นไม้ผลไม้ทั้งหมด โรสฮิลล์, วิลโลว์, สีน้ำตาลแดง, บลูเบอร์รี่, เบิร์ชไม่ได้ผ่านความสนใจของพวกเขา ดูเหมือนว่าโลภมาก:

• ตัวผู้ที่มีปีกสีเหลืองฟางมีจุดสีดำยาวถึง 5 ซม. เต็มใจบินเข้าไปในความสว่าง ปีเริ่มในกลางเดือนกันยายน
• ตัวเมียไม่มีปีกตัวสีขาวมีจุดสีดำ ในขณะที่ผู้ชายบินเข้าไปในต้นไม้ใกล้กับยอดและวางไข่สีเหลืองใต้ไต;
• หนอนสีน้ำตาลหรือสีเหลืองโผล่ออกมาจากไข่ในเดือนเมษายนและกินรอบ ๆ ไตทำให้เกิดความเสียหายต่อสวนผลไม้

มอดปอกเปลือกตัวเมียสามารถวางไข่ได้ 200 ถึง 800 ฟอง

มอดเขียว

มอดเขียวขนาดใหญ่มีขนาดค่อนข้างใหญ่ ปีกกว้าง 45-50 มม. ผีเสื้อตัวโตสดใหม่อุดมไปด้วยสีเขียวและมีแถบสีขาวตามขวาง เมื่อคุณอายุมากขึ้นสีของปีกก็จะจางลง

ที่อาศัยอยู่ทั่วยุโรปในพุ่มไม้และป่าไม้ ชอบสีน้ำตาลแดงและไม้เบิร์ช แต่ไม่ละเลยต้นไม้ผลัดใบอื่น ๆ หนอนผีเสื้อสีน้ำตาลอ่อนตัวยาว 25-30 มม. ฤดูหนาวในดินใต้เปลือกไม้ ในฤดูใบไม้ผลิมันเปลี่ยนเป็นสีเขียวมีจุดสีน้ำตาล - เตือนความทรงจำของสีเก่า

มอดเทลด์

กระจายอย่างกว้างขวางในส่วนตะวันตกของยูเรเซีย มอดหางมีคุณสมบัติที่โดดเด่น - หางขนาดเล็กบนปีกหลัง ผีเสื้อตัวอ่อนมีสีเหลืองมะนาวซึ่งจางลงอย่างรวดเร็วและกลายเป็นครีม หนอนผีเสื้อสีน้ำตาลที่มีลักษณะยื่นออกมาในรูปแบบของกรวย

มันเป็นเรื่องยากที่จะเห็นผีเสื้อมอดหางเนื่องจากวงจรชีวิตสั้น ปีสั้น ๆ เริ่มต้นในปลายเดือนมิถุนายนและสิ้นสุดในต้นเดือนกรกฎาคม

มอดมะยม

มันอาศัยอยู่ทุกหนทุกแห่งยกเว้นละติจูดทางเหนือ มอดมะยมเป็นที่โดดเด่นด้วยสีเดิมของปีกซึ่งแตกต่างจากสีขาวเป็นสีเหลืองที่อุดมไปด้วย รูปแบบเป็นตัวแปรและส่วนใหญ่มักจะแสดงเส้นหยักบนปีกหน้า

มันกินใบของพุ่มไม้ ก่อนที่จะเกิดดักแด้ตัวหนอนจะพับใบด้วยหลอดแล้วมัดด้วยใยแมงมุม

ผีเสื้อมีการใช้งานไม่เพียง แต่ในเวลากลางคืน แต่ยังในช่วงกลางวัน ปีของพวกเขาจะสังเกตได้ตลอดช่วงฤดูร้อน

มอดออกซิน

ผีเสื้อไม่ได้มีขนาดใหญ่และมีสีสันแตกต่างกัน ปีกกว้าง 20–25 มม. มีสีเบจตัดกับขอบสีแดงเข้ม ผีเสื้อสีน้ำตาลชอบพื้นที่ที่เปียกชื้นกินพืชบัควีทสีน้ำตาลและพื้นที่สูง

สองรุ่นปรากฏในปีช่วงเป็นตัวหนอนสีม่วงเข้มด้านหลังจะมีริ้วรอยเล็กน้อย สีของดักแด้เป็นสีน้ำตาลอมเทา

มอดไม้จำพวกถั่ว

สีและรูปร่างมีความหลากหลายมากเนื่องจากมีช่วงกว้าง พื้นหลังของปีกแตกต่างกันไปจากสีขาวเป็นสีเหลือง มี 2 ​​regenerations ต่อปี แมลงเม่าโคลเวอร์พบได้ในทุ่งหญ้าเป็นหลัก

มอดดอกไม้

มอดดอกไม้ส่งผลกระทบต่อ Barberry, Hawthorn, หนามต้นไม้ผลไม้ ปีกด้านหน้าของผีเสื้อมีสีเทาเทาน้ำตาลมีลายทางสีน้ำตาลและมีจุดด่างดำ มันจำศีลในระยะดักแด้ซึ่งหนอนสีเขียวอ่อนที่มีแถบหลังสีแดงปรากฏขึ้น การแทะใบไม้รูดอกไม้

แมลงเม่าดอกไม้สามารถทำลายใบไม้ได้ 25%

วิธีรับมือกับแมลงเม่า

มาตรการในการควบคุมแมลงเม่าขึ้นอยู่กับชนิดของศัตรูพืชและระดับของการติดเชื้อ วิธีการทางกลนั้นลำบากมาก แต่ก็ปลอดภัยที่สุดด้วย:

• ในเวลาเช้าตัวหนอนจากใบไม้จะถูกสลัดลงบนซากพืชและถูกทำลาย
• เพื่อป้องกันการวางไข่ของหญิงที่ไม่มีปีกในช่วงปลายฤดูร้อนและต้นฤดูใบไม้ร่วงมีการใช้เข็มขัด“ การล่าสัตว์” ที่เหนียวเหนอะหนะกับกางเกง มันอาจเป็นแหวนกระดาษวงกลมยางรถยนต์หล่อลื่นด้วยกาวที่ไม่แห้งเทปกาวสำหรับแมลงวัน เมื่อปลายเดือนพฤศจิกายนสายพานถูกถอดออกและเผา
• การสะสมและการทำลายของใบไม้ที่ร่วงหล่นใต้ต้นไม้ใบไม้ที่พันกันเป็นใยแมงมุมซึ่งเป็นดักแด้มอด

มาตรการทางเทคโนโลยีเกษตรเพื่อการทำลายดักแด้มอด:

• ขุดดินในแวดวงใกล้ไม่เพียง แต่ในช่วงฤดูใบไม้ร่วง แต่ยังอยู่ในฤดูร้อน;
• การคลายชั้นผิวของโลกจนถึงปลายเดือนเมษายนและจากทศวรรษแรกของเดือนกันยายน
• กำจัดตะไคร่น้ำออกเป็นประจำส่วนที่ตายจากเปลือกต้น;
• ล้างต้นไม้ด้วยปูนในสวนในช่วงต้นเดือนมีนาคมและตุลาคม

การรักษาแมลงจะดำเนินการในกรณีของหนอนผีเสื้อจำนวนมากในฤดูใบไม้ผลิ การฉีดพ่นจะดำเนินการก่อนที่พืชออกดอก เพื่อทำลายศัตรูพืชใช้สารละลายของ Karbofos, Zologna, Neoksina, Decis, Fitoverm

แมลงเม่ามีศัตรูทางชีวภาพ: แมลงไรเดอร์และแมลงวันทาฮินี เพื่อดึงดูดพวกเขา, ทานตะวัน, ไม้จำพวกถั่ว, หัวหอมตกแต่ง, และ Fatselia มีการปลูกบนแปลงสวน

วิดีโอใจความ