Ανατολική σκώρος ροδοχώρασης - πώς αναγνωρίζεται και εξουδετερώνεται

Αρχικά, ο ανατολικός σκώρος εντοπίστηκε στην Ανατολική Ασία. Στη συνέχεια, εξαπλώθηκε στο έδαφος της Αυστραλίας, της Βόρειας Αμερικής, της Ιταλίας και στη συνέχεια της Ευρώπης. Εγκαθίσταται στην Κριμαία, στις κεντρικές, νότιες και δυτικές περιοχές της Ρωσίας. Το παράσιτο τρομοκρατεί τους ροδακινίους θάμνους και τα δέντρα, αλλά προτιμά τα ροδάκινα, για τα οποία ο ανατολικός σκώρος ονομάζεται επίσης ροδάκινο. Εάν δεν ληφθούν μέτρα, με μαζική αναπαραγωγή, ο πληθυσμός των εντόμων μπορεί να καταστρέψει από 50 έως 100% της καλλιέργειας.

Βιολογικά χαρακτηριστικά του σκώρου ροδάκινου

Ανατολικός σκώρος - μια πεταλούδα από την οικογένεια Φυλλάδιο. Ανήκει στον τύπο καραντίνας. Όταν εισάγονται σε περίπτωση ανίχνευσης στα φρούτα, σε μοσχεύματα πεταλούδων, κάμπιες ή κουκούλια, δενδρύλλια, τα φρούτα υπόκεινται σε απολύμανση ή καταστροφή.

Εμφάνιση

Τι μοιάζει με ένα σκώρο ροδάκινου:

• το άνοιγμα των πτερυγίων κυμαίνεται από 10 έως 15 mm, τα θηλυκά είναι μεγαλύτερα από τα αρσενικά σε μέγεθος.
• μπροστινά φτερά από σκούρες γκρι-καφέ αποχρώσεις που καλύπτονται με ελαφριές κλίμακες που σχηματίζουν εγκάρσιες κυματιστές γραμμές.
• με μια λεπτομερή μελέτη του ανατολικού σκώρου, μια μαύρη βελούδινη γραμμή που συνορεύει με τις άκρες των μπροστινών φτερών είναι αξιοσημείωτη.
• τα πίσω φτερά ενός ελαφρώς καφέ χρώματος και ένα μακρύ περιθώριο με ασημένια απόχρωση.
• πόδια από ένα σκούρο χρώμα, πόδια από κεκορεσμένο γκρίζο χρώμα με χαρακτηριστικά λευκά δαχτυλίδια.
• κοιλιά αργυρό με καφέ κηλίδες?
• το κεφάλι στεφανώνεται με ένα λεπτό νηματοειδές πηλό, το οποίο μόλις σχηματίζει το μισό μήκος των εμπρόσθιων πτερύγων.

Μπορείτε να διακρίνετε ανάμεσα σε ένα θηλυκό και ένα αρσενικό από την κοιλιά. Στα θηλυκά είναι παχιά και τελειώνει με έναν καθρέφτη, στα αρσενικά είναι μακρύς και στενός. Τα οπίσθια φτερά των αρσενικών στερούνται οδοντωτού περιθωρίου.

Για τους σκώρους ροδοχώρασης οι μεγάλες πτήσεις δεν είναι χαρακτηριστικές. Τα αρσενικά σε αναζήτηση θηλυκού για ζευγαρώματα μπορούν να ξεπεράσουν τα 300 μέτρα. Τα θηλυκά είναι πιο τεμπέληδες και δεν ξεπερνούν τις αποστάσεις μεγαλύτερες από 50 μέτρα. Η αιχμή της δραστηριότητας εμφανίζεται κατά τη διάρκεια του λυκόφωτος, οι περισσότερες φορές οι πεταλούδες μπορούν να παρατηρηθούν το πρωί ή το βράδυ.

Ζωτική δραστηριότητα των παρασίτων

Το χειμώνα, ο σκώρος που μαστίζει τα ροδάκινα περνάει σε ένα διάφανο οβάλ κουκούλι στα φυτικά υπολείμματα, στον φλοιό των δέντρων, στους φτωχούς καρπούς, στο ανώτερο στρώμα του εδάφους, κάτω από το φύλλωμα στην ακτίνα του κύκλου κορμού. Όταν το θερμόμετρο φτάσει τους 15 ° C και ξεκινήσει η περίοδος ανοίγματος των μπουμπουκιών, πεταλούδες πετούν έξω από τα κουτάλια. Την 3η ημέρα της ζωής, αρχίζουν να γεννούν αυγά. Τοποθετήστε ένα αυγό το καθένα σε νεαρούς βλαστούς, το καλοκαίρι στα σέπαλα, στα χαμηλότερα μέρη των φύλλων.

Τα θηλυκά του ανατολικού σκώρου διακρίνονται από την εξαιρετική γονιμότητα και στη σύντομη ζωή τους δίνουν απόγονοι 100-200 ατόμων. Τα χρόνια διαρκούν περίπου ένα μήνα. Μια πεταλούδα ενηλίκων ζει 7-10 ημέρες, την περίοδο του φθινοπώρου, η διάρκεια ζωής αυξάνεται σε 25 ημέρες.

Σημείωση! Από τις 4 έως τις 6 γενεές των γενεών του ανατολικού οχυρωματικού όγκου εμφανίζονται στις νότιες περιοχές ανά έτος.

Διαφανή στρογγυλά αυγά με μαργαριτάρια απόχρωση. Το μέγεθος είναι μόνο 0,4 mm. Αν κοιτάξετε προσεκτικά, μπορείτε να δείτε μικρές ρυτίδες στο μπροστινό μέρος. Καθώς αναπτύσσεται, το αυγό γίνεται ροζ, και λίγο πριν την εκκόλαψη, η ίδια η κάμπια είναι ορατή σε αυτήν. Ανάλογα με το καθεστώς θερμοκρασίας, η εμβρυϊκή ανάπτυξη διαρκεί από 6 έως 12 ημέρες.

Μόνο η κάμπια του ανατολικού σκώρου γεννήθηκε, λευκό, κρεμ χρώματος, με σκοτεινό κεφάλι και καφέ πρωκτική ασπίδα.

Νεαρά άτομα της πρώτης γενιάς βλάπτουν τους νεαρούς βλαστούς, πετάζουν μέσα τους από την κορυφή στους λιγνοποιημένους ιστούς, σπρώχνουν μια στρογγυλή τρύπα και μετακινούνται στους επόμενους βλαστούς. Σταγόνες κόμμεως είναι ορατά στην περιοχή εισαγωγής της κάμπιας. Οι κατεστραμμένοι βλαστοί ραγίζουν, στεγνώνονται και ξεθωριάζουν.

Οι κάμπιες των επόμενων γενεών τροφοδοτούν ιστούς βλαστοκύστης, μολύνουν τις ωοθήκες, διεισδύουν στο φρούτο, μέχρι να απολιποποιηθούν οι σπόροι, να τρώνε χυμώδη σάρκα, να γεμίσουν το χώρο με απόβλητα.

Στο ροδάκινο, η κάμπια της κάμπιας αναπτύσσεται 9-12 ημέρες, σε μήλα ή κυδώνια έως 24 ημέρες. Κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου, υποβάλλονται σε 5 μοσχεύματα, μετά τα οποία περνά στο στάδιο της προσβολής. Τα Pupae συχνά συνεχίζουν την ανάπτυξή τους στις κοιλότητες του καρπού, καθώς και στο στέμμα του δέντρου, στους βλαστοί, σε διπλωμένα φύλλα. Το χρώμα των νεογνών είναι σκούρο καφέ, καλύπτονται πυκνά με αιχμές και προστατεύονται από ένα διαφανές γκρίζο κουκούλι.
Η διάρκεια της περιόδου ωοτοκίας εξαρτάται από τη θερμοκρασία περιβάλλοντος, τον τύπο δέντρου στον οποίο ζει το έντομο και κυμαίνεται από 12 έως 40 ημέρες. Στη συνέχεια πεταλούδα πετάει έξω από το κουκούλι, έτοιμο για ζευγάρωμα και αναπαραγωγή. Κατά τη διάρκεια της σεζόν, εμφανίζονται αρκετές γενεές παρασίτων, έτσι κατά τη διάρκεια της καλλιεργητικής περιόδου στο δέντρο εντοπίζετε έντομα σε όλα τα στάδια ανάπτυξης.

Η ζημιά που προκάλεσε ο ανατολικός σκώρος

Τα έντομα τρέφονται μόνο με φυτικούς ιστούς και δεν προσβάλλουν τον άνθρωπο. Ποιος είναι ο κίνδυνος του ανατολικού σκώρου για τους ανθρώπους είναι η ζημιά στις καλλιέργειες κήπου. Δεδομένης της ταχείας αναπαραγωγής, της γονιμότητας, της ταχείας ανάπτυξης, το παράσιτο είναι σε θέση να καταλάβει οπωροφόρα δέντρα σε σύντομο χρονικό διάστημα και να στερήσει πλήρως την καλλιέργεια.

Σημείωση! Εκτός από το ροδάκινο και τα κυδώνια, ο σκώρος των ροδάκινων επηρεάζει τα κεράσια, τα μήλα, τα αμύγδαλα, τα αχλάδια, τα κεράσια, τα δαμάσκηνα.

Ο ανατολίτικος σκώρος σε ροδάκινο κάνει πολλές κινήσεις μέσα, αφήνει τα περιττώματά του μέσα σε αυτά. Τέτοια φρούτα καθίστανται ακατάλληλα για κατανάλωση. Αν το παράσιτο επιτέθηκε στις νεαρές ωοθήκες, σαπίζουν και πέφτουν. Η ζημιά στους νέους βλαστούς οδηγεί σε μείωση της αύξησης της πράσινης μάζας, η οποία επίσης επηρεάζει αρνητικά την απόδοση. Επιπλέον, οι βλαστοί στους οποίους οι κάμπιες έχουν απομονωθεί.

Κωδικοποίηση μεθόδων ελέγχου σκώρος

Τα μέτρα για την καταπολέμηση του ανατολικού σκώρου χωρίζονται σε αγροτεχνικά, μηχανικά, βιολογικά και χημικά. Στόχος τους είναι να μειώσουν τον αριθμό των εντόμων και να αποτρέψουν τον πολλαπλασιασμό τους:

1. Την περίοδο του φθινοπώρου, πραγματοποιείται βαθιά όργωμα των διαδρόμων και εκσκαφή του εδάφους γύρω από τους κορμούς. Ένα τέτοιο μέτρο θα καταστρέψει τα κουνούπια του σκώρου των ροδάκινων και θα αποτρέψει τα μαζικά χρόνια πεταλούδων στις αρχές της άνοιξης. Οι κύκλοι κορμών επίσης εκσκαφέρονται και χαλαρώνουν περιοδικά κατά τη διάρκεια της καλλιεργητικής περιόδου των φυτών.
2. Ο έγκαιρος καθαρισμός και απομάκρυνση του νεκρού φλοιού από οπωροφόρα δέντρα, ακολουθούμενη από καταστροφή (καύση). Εάν αυτό δεν γίνει, τότε ένα σημαντικό μέρος των επιβλαβών εντόμων θα κρύβεται κάτω από το φλοιό και θα χειμωνιάζεται με ασφάλεια σε ένα αξιόπιστο καταφύγιο.
3. Η συλλογή των φθαρμένων φρούτων που έχουν υποστεί βλάβη και η εκσκαφή τους στο έδαφος σε βάθος τουλάχιστον 50 εκ. Συνιστάται η συλλογή του καθαριστή το βράδυ, έτσι ώστε οι κάμπιες να μην έχουν χρόνο να σέρνουν σε άθικτα φρούτα.
4. Οι βλαστοί που έχουν υποστεί βλάβη από κάμπιες θα μειώσουν σημαντικά τον αριθμό των εντόμων.
5. Η χρήση των κυνηγετικών ζωνών για να πιάσει κάμπιες που αφήνουν τα φρούτα και να αναζητήσουν νέα ή να επιλέξουν ένα μέρος για την απόλαυση.

Ανατολικές παγίδες κωδικοποίησης

Οι χειροποίητες ζώνες είναι εύκολο να κάνουν με τα χέρια σας. Για την κατασκευή τους, είναι κατάλληλα τα κουρέλια, το κυματοειδές χαρτί, το καουτσούκ, η πλαστική μεμβράνη. Για νεαρά δέντρα χρησιμοποιούνται συχνά πλαστικά μπουκάλια. Ο ιμάντας κυνηγιού μπορεί να είναι χοάνη, παγίδα με συγκολλητική επιφάνεια ή ιμάντα κορεσμένο με εντομοκτόνο διάλυμα.

Για να δημιουργήσετε μια διοχέτευση, χρειάζεστε χαρτόνι με πλάτος τουλάχιστον 20-25 cm, το μήκος καθορίζεται από το πάχος του κορμού. Το άνω μέρος της δομής πρέπει να εφαρμόζει άνετα στο δέντρο και το κάτω μέρος πρέπει να είναι τουλάχιστον 5 cm προς τα πίσω. Η παγίδα είναι στερεωμένη με σχοινί, σπάγκο και ηλεκτρική ταινία.

Το κύριο πλεονέκτημα των ξηρών κυνηγετικών ζωνών είναι η φιλικότητα προς το περιβάλλον και η ασφάλεια. Οι πιο αποτελεσματικές τέτοιες συσκευές την άνοιξη.

Για να αποφευχθεί μια μαζική εισβολή, χρησιμοποιούνται κόλλες ή εντομοκτόνες παγίδες. Για να δημιουργήσετε μια συσκευή, τα κουρέλια με πλάτος 30-35 cm θα πρέπει να υγρανθούν άφθονα σε ένα εντομοκτόνο διάλυμα. Τυλίξτε το βαρέλι μαζί του και καλύψτε με μια ταινία στην κορυφή. Ασφαλίστε ολόκληρη τη δομή με σχοινί.

Για να δημιουργήσετε μια παγίδα, πρέπει να τυλίξετε το βαρέλι με χαρτί και να το καλύψετε με κόλλα κήπου, πίσσα, πίσσα. Για την προστασία των οπωροφόρων δέντρων από τον ανατολικό σκώρο, μπορούν να χρησιμοποιηθούν ταυτόχρονα διαφορετικοί τύποι παγίδων.

Χρησιμοποιούνται επίσης παγίδες φερομόνης για σκώρους σκώρων. Ο κύριος σκοπός των συσκευών δεν είναι τόσο η σύλληψη των εντόμων όσο ο προσδιορισμός της σκοπιμότητας της εργασίας απολύμανσης. Αν περισσότερα από 5 άτομα βρίσκονται σε μια παγίδα, τότε τα δέντρα ψεκάζονται με χημικά.

Εντομοκτόνα για την καταστροφή των σκώρων ροδοκορμών

Η επεξεργασία οπωροφόρων δένδρων μπορεί να πραγματοποιηθεί τρεις φορές το χρόνο:

• την άνοιξη, όταν ξεκινούν τα χρόνια των πεταλούδων του ανατολικού σκώρου.
• 2 εβδομάδες μετά την ανθοφορία.
• 30 ημέρες ή περισσότερο πριν από τη συγκομιδή.

Σημαντικό! Απαγορεύεται αυστηρά η επεξεργασία φυτεύσεων με εντομοκτόνα κατά τη διάρκεια της περιόδου ανθοφορίας.

Για να καταστραφεί ο ανατολικός σκώρος, χρησιμοποιούνται τα ακόλουθα φάρμακα:

• Karbofos 10% - 30 g ανά 5 λίτρα νερού.
• Rovikurt 25% - 5 g ανά 5 λίτρα νερού.
• Χλωροφώ - 10 g ανά 5 λίτρα νερού.
• Trichloro-metaphos 10% - 30 g ανά 5 λίτρα νερού.
• Βενζοφωσφορικό - 30 g ανά 5 λίτρα νερού.

Κατά μέσο όρο, 10 λίτρα διαλύματος εργασίας δαπανώνται για την επεξεργασία ενός ενήλικου δένδρου με φρούτα, 2 λίτρα αρκούν για να ψεκάσουν ένα νέο δέντρο. Τα μέτρα απολύμανσης πραγματοποιούνται με ατομικό προστατευτικό εξοπλισμό: αναπνευστήρα, γάντια, θαμμένα ρούχα.