Οι πιο γνωστές και επικίνδυνες αράχνες στη Ρωσία

Περισσότερα από 1.000 είδη αράχνων κατοικούν στο έδαφος της Ρωσίας. Ορισμένα είναι αρκετά συνηθισμένα σε κατοικημένες εγκαταστάσεις και η εγγύτητα προς αυτά δεν αποτελεί απειλή, άλλα μπορούν να παρατηρηθούν μόνο στην άγρια ​​φύση, αλλά η επαφή με αυτά είναι σκόπιμο να αποφευχθεί. Ο πλήρης κατάλογος τους είναι αρκετά μεγάλος και επομένως σήμερα θα επικεντρωθούμε μόνο σε λίγους - θα μιλήσουμε για εκείνους που πραγματικά αξίζουν προσοχή. Ποια είναι τα πιο διάσημα μεγάλο και επικίνδυνες αράχνες της Ρωσίας;

Ασφαλείς προβολές

Πρέπει να σημειωθεί αμέσως ότι όλες οι αράχνες είναι δηλητηριώδεις, αλλά μόνο μερικές θα είναι επικίνδυνες για την ανθρώπινη υγεία - τα αρθρόποδα με εξαιρετικά τοξικό δηλητήριο. Σε αυτό το κεφάλαιο θα εξετάσουμε εκείνους των οποίων το δηλητήριο είναι θανατηφόρο αποκλειστικά για έντομα.

Σπίτι αράχνες

Αυτές είναι ίσως οι πιο διάσημες και συνηθέστερες αράχνες που ζουν στη Ρωσία. Πήραν το όνομά τους λόγω του γεγονότος ότι αγαπούν να είναι δίπλα σε ένα άτομο - μπορούν να βρεθούν σε ένα ιδιωτικό σπίτι, σε ένα διαμέρισμα της πόλης, και στα κτίρια. Αυτή η αράχνη συνήθως υφαίνει έναν ιστό σε σχήμα χωνιού σε σκοτεινές γωνίες κάτω από την οροφή ή σε πιο απομονωμένους χώρους, για παράδειγμα, κάπου πίσω από ένα ντουλάπι. Ο ιδιοκτήτης ο ίδιος συνήθως κάθεται στο κέντρο του κυνηγετικού διχτυού και περιμένει υπομονετικά το θήραμα να πέσει σε αυτό. Και μόλις το θύμα βρίσκεται στον ιστό, ο αράχνη τρέχει σε αυτό με ταχύτητα αστραπής και αμέσως ισιώνει έξω.

Μπορείτε να αναγνωρίσετε μια αράχνη σπιτιών από τα ακόλουθα σημάδια:

• Περιεχόμενο ζωγραφισμένο κιτρινωπό-γκρι ή καφέ-γκρι.
• στο πίσω μέρος υπάρχουν συνήθως καφέ κηλίδες διπλωμένα στο μοτίβο.
• πόδια από σκούρο καφέ σκιά, μήκος τους είναι περίπου δύο φορές το σώμα?
• το μέγεθος των θηλυκών είναι περίπου 12 mm, το αρσενικό δεν είναι μεγαλύτερο από 10 mm.

Πλέκοντας αράχνες

Υπάρχουν αρκετά είδη πλεκτών, και αυτές οι αράχνες βρίσκονται στη Ρωσία πιο συχνά από άλλες. Διανέμονται σε όλη τη χώρα και ζουν αποκλειστικά στη φύση. Τα κυνηγετικά τους δίχτυα έχουν κυκλικό σχήμα και πολύ μεγάλα κελιά. Λόγω αυτών, με την πρώτη ματιά, μπορεί να φαίνεται ότι ένας τέτοιος ιστός δεν είναι κατάλληλος για το κυνήγι. Ωστόσο, αυτό δεν συμβαίνει. Το δίκτυο έχει σχεδιαστεί για ένα συγκεκριμένο θύμα, δηλαδή για τα κουνουπιέρες, τα οποία για τους πλεκτοβιομηχανίες είναι μια αγαπημένη θεραπεία.

Η αράχνη πλεξίματος έχει την ακόλουθη περιγραφή:

• επιμηκυμένο σώμα.
• τα πόδια είναι μεγάλα.
• τα chelicerae καλύπτονται από πολυάριθμες εκβλέψεις.
• τα μεγέθη των θηλυκών είναι συνήθως περίπου 10 mm · τα αρσενικά είναι ελαφρώς μικρότερα.

Αυτό είναι ενδιαφέρον! Σε περίπτωση κινδύνου, η αράχνη πλεξίματος τεντώνει τα πόδια της κατά μήκος του σώματος και γίνεται σαν ένα μικροσκοπικό άχυρο. Αν τον ενοχλείτε, θα πέσει αμέσως κάτω από μια πέτρα και θα προσπαθήσει να κρυφτεί!

Ποιος πρέπει να είναι προσεκτικός;

Άλλοι αραχνοειδείς ζουν στην επικράτεια της Ρωσίας - το δηλητήριό τους είναι πολύ τοξικό και η αναβλητικότητα μετά από μια μπουκιά είναι γεμάτη με σοβαρές συνέπειες για την υγεία. Και για να προστατεύσετε τον εαυτό σας και να μάθετε σε ποιες περιπτώσεις θα πρέπει να αναζητήσετε αμέσως ιατρική βοήθεια, συνιστάται να γνωρίζετε τέτοιους αντιπροσώπους του βασιλείου αράχνης "αυτοπροσώπως".

Έτσι, τότε προτείνουμε να μάθετε τα ονόματα, καθώς και να εξετάσετε την περιγραφή των δηλητηριώδεις αράχνες που ζουν στη Ρωσία.

Σταυροί αράχνες

Η διατροφή των αράχνων αυτού του είδους περιλαμβάνει κυρίως ιπτάμενα έντομα: αγκαθωτά, μύγες, πεταλούδες, κουνούπια, μέλισσες και μέλισσες. Το κυνήγι γίνεται με τη βοήθεια ενός ιστού. Η διασταυρούμενη λεία είναι ακινητοποιημένη από δηλητήριο, εμπλέκεται με αράχνες αράχνης και εγχέει πεπτικούς χυμούς στο τραύμα. Μετά από λίγο, τρώει τα μερικώς αφομοιωμένα περιεχόμενα του θύματος του. Εάν η αράχνη δεν πεινάει αυτή τη στιγμή, τότε αναστέλλει το θήραμα στην άκρη του κυνηγετικού διχτυού στο αποθεματικό.

Αυτές οι αράχνες είναι κοινές σε ολόκληρη την κεντρική Ρωσία. Συχνά βρίσκονται σε δάση ερυθρελάτης, οξιάς και πεύκου, καθώς και σε ψηλούς βάλτους, λιγότερο συχνά σε κήπους, αρόσιμες εκτάσεις και λιβάδια.

Χαρακτηριστικά ενός αράχνη-σταυρό:

• τα θηλυκά είναι περίπου δύο φορές μεγαλύτερα από τα αρσενικά με σωματικά μεγέθη περίπου 20-25 mm.
• το κύριο χρώμα εξαρτάται από το φως του περιβάλλοντος, σταυρό σχέδιο στην πάνω πλευρά της κοιλιάς;
• το σώμα καλύπτει ένα στρώμα κηρώδους ουσίας που είναι απαραίτητο για την αποφυγή της εξάτμισης της υγρασίας.
• ο κεφαλότορας καλύπτεται με μια πυκνή "ασπίδα", στην πρόσοψη της οποίας υπάρχουν 4 ζεύγη οφθαλμών.

Ως αποτέλεσμα ενός τσιμπήματος ενός σταυρού, μια λοίμωξη μπορεί να εισαχθεί στην πληγή, ως εκ τούτου, ζητήστε ιατρική βοήθεια χωρίς αποτυχία και το συντομότερο δυνατό.

Chiracantids

Τα hiracantids που ανήκουν στο είδος Cheiracanthium punctorium είναι επικίνδυνα για τον άνθρωπο. Μπορείτε να τα βρείτε στο χορτάρι και στους θάμνους. Αυτά τα πλάσματα κέρδισαν τον τίτλο των πιο δηλητηριωδών αράχνων στην κεντρική Ρωσία.

Αυτό είναι ενδιαφέρον! Μερικά είδη χειρακίδων έχουν ματριφία - εκκολαφθείσες αράχνες τρώνε το θηλυκό που τους προστατεύει!

Οι χιρακάντιδες των κυνηγετικών διχτυών δεν πλέκονται, καθώς είναι κυνηγούς κυνηγούς. Η δραστηριότητα προβάλλεται αποκλειστικά τη νύχτα. Αντιδρούν με ακρίβεια στο θύμα - όταν το έντομο αγγίζει τα πόδια της αράχνης, επιτίθεται με ένα αιχμηρό άλμα. Η διατροφή συνήθως περιλαμβάνει τζιτζίκια, κάμπιες, σκώροι, αφίδες, ακρίδες και μερικά είδη κρότωνων.

Αυτό είναι ενδιαφέρον! Κατά τη μελέτη των χειρακανθικών στο εργαστήριο, παρατηρήθηκε ότι αποφεύγουν οποιαδήποτε επαφή με τα μυρμήγκια και τις παρασιτικές σφήκες!

Περιγραφή:

• Το περίβλημα είναι βαμμένο σε κίτρινο, ανοικτό καφέ, μερικές φορές σε πρασινωπό χρώμα.
• το μέγεθος του σώματος είναι από 5 έως 15 mm.
• κοιλιακή κοιλιά, ελαφρώς στο τέλος.
• το μπροστινό ζεύγος των ποδιών είναι περίπου δύο φορές μεγαλύτερο από το σώμα.

Μετά από ένα δάγκωμα μιας αράχνης του είδους Hirakantida, εμφανίζεται έντονος πόνος στην πληγείσα περιοχή, η οποία σύντομα επεκτείνεται σχεδόν σε ολόκληρο το αντίστοιχο τμήμα του άκρου. Σε αυτή την περίπτωση, δεν παρατηρείται φαγούρα ή "κλείδωμα" των μυών. Μετά από λίγα λεπτά, οι λεμφαδένες που βρίσκονται στο δρόμο από την περιοχή του δάγκωτου αρχίζουν να "κλαψουρίζουν" και να πρηστούν. Λίγο αργότερα, αναπτύσσεται οίδημα στην πληγείσα περιοχή και μειώνεται η κινητικότητα. Σπάνια παρατηρείται δύσπνοια. Ο πόνος εξαφανίζεται μετά από περίπου 10-20 ώρες, τοπικά συμπτώματα - μετά από 1-2 ημέρες.

Karakurt

Αυτή είναι η πιο δηλητηριώδης αράχνη που ζει στη Ρωσία. Ανήκει στο karakurt στην οικογένεια μαύρες χήρες. Το σώμα του είναι βαμμένο μαύρο και έχει 13 κόκκινες κηλίδες με άσπρο περίγραμμα σε αυτό. Τα ενήλικα άτομα δεν έχουν πλέον σημεία - το σώμα τους είναι ζωγραφισμένο, κατά κανόνα, ομοιόμορφα σε γυαλιστερό μαύρο χρώμα. Το μέγεθος σώματος του θηλυκού μπορεί να είναι από 10 έως 20 mm, τα αρσενικά είναι πολύ μικρότερα - τα μεγέθη τους συνήθως δεν ξεπερνούν τα 7 mm.

Τέτοιες δηλητηριώδεις αράχνες όπως το karakurt βρίσκονται στις ακόλουθες περιοχές της Ρωσίας:

• Saratov;
• Kurgan;
• Orenburg
• Rostov;
• Novosibirsk;
• Volgograd.

Παρά το γεγονός ότι τα καράκους θεωρούνται οι πιο επικίνδυνες αράχνες στη Ρωσία, για κανένα λόγο δεν προσβάλλουν ένα άτομο, αλλά δαγκώνουν μόνο για σκοπούς αυτοάμυνας. Μετά από ένα δάγκωμα, το δηλητήριο ενεργεί αμέσως και μέσα σε ένα τέταρτο της ώρας ο πόνος εξαπλώνεται σε όλο το σώμα. Ιδιαίτερα ισχυρός πόνος εμφανίζεται στην κοιλιά, στο στήθος και στο κάτω μέρος της πλάτης. Σε αυτή την περίπτωση, αισθάνεται έντονη ένταση των κοιλιακών μυών.Το θύμα μπορεί να παρουσιάσει δυσκολία στην αναπνοή, τρόμο, αυξημένο καρδιακό ρυθμό, αυξημένο καρδιακό ρυθμό, πονοκέφαλο, ναυτία, ζάλη, χλιδή ή έξαψη του δέρματος.

Στη Ρωσία, για να θεραπεύσει τις συνέπειες ενός τσιμπήματος αυτών των δηλητηριωδών αράχνων, χρησιμοποιείται ορρός αντιρράκτουρτ.

Στα καυτά χρόνια, τα καρακρύτσια βρίσκονται επίσης στις βόρειες περιοχές, για παράδειγμα, στα προάστια. μερικές φορές ανυψώνονται σε πολύ μεγαλύτερα γεωγραφικά πλάτη, όπου μπορούν να ζήσουν μέχρι το χειμώνα

Νότιας Ρωσικής Ταραντούλας

Μια άλλη αρκετά διάσημη και ταυτόχρονα η μεγαλύτερη αράχνη στη Ρωσία είναι νότια ρωσική ταραντούλα. Το μέγεθος των θηλυκών φθάνει τα 3 cm, τα αρσενικά - 2,5 cm. Το περίβλημα τους είναι βαμμένο σε γκρι, καφέ, καφέ ή κόκκινο, συνήθως με ένα σχέδιο στην πάνω πλευρά της κοιλιάς. Το σώμα καλύπτεται πυκνά με μικρές τρίχες.

Αυτές οι αράχνες προτιμούν ένα ξηρό κλίμα και εγκαταστάθηκαν κυρίως σε δασικές στέπες, στέπες, ημι-έρημο και έρημες ζώνες. Το νότιο ρωσικό ταραντούλα σκάβει για τον εαυτό του μια κάθετη τρύπα, περίπου 40 εκατοστά βαθιά, και κατευθύνει τους εσωτερικούς τοίχους του με ένα στρώμα του δικού του ιστού. Κυνήγι από μια τρύπα, εστιάζοντας σε μια σκιά που διέρχεται από ένα έντομο. Όταν το θήραμα πλησιάζει, πέφτει από την κρύπτη του και δαγκώνει αμέσως το θύμα.

Εκτός από τις νότιες περιοχές αράχνες ταραντούλας σε μεγάλες ποσότητες παρατηρήθηκαν σε περιοχές της Ρωσίας όπως:

• Saratov;
• Astrakhan;
• Kursk;
• Belgorod;
• Lipetsk;
• Oryol;
• Tambov.

Όσον αφορά την τοξικότητά τους, οι νότιες ρωσικές ταραντούλες δεν είναι ιδιαίτερα επικίνδυνες. Μετά από ένα δάγκωμα, ένα μικρό οίδημα συνήθως συμβαίνει στην πληγείσα περιοχή. Μερικές φορές το δέρμα σε αυτό το μέρος γίνεται κίτρινο και διατηρεί αυτό το χρώμα για δύο μήνες. Το δηλητήριο αυτών των αράχνων δεν προκαλεί θανατηφόρο έκβαση στον άνθρωπο, αλλά παρ 'όλα αυτά μπορούν να παρατηρηθούν ορισμένα προβλήματα υγείας.

Όπως και ο karakurt, ο νότιος ρωσικός ταραντούλα δεν επιτίθεται, αλλά επιτίθεται μόνο όταν εκδηλώνεται απειλή. Εν πάση περιπτώσει, είναι εξαιρετικά ανεπιθύμητο να το προκαλέσει - σε μια επιθετική κατάσταση, αυτή η αράχνη μπορεί να αναπηδήσει περίπου 15 εκατοστά σε ύψος και να αναβοσβήνει το chelicera στο σώμα του εχθρού με ταχύτητα αστραπής.

Είναι η νότια ρωσική ταραντούλα που πολλοί θαυμαστές εξωτικών επιλέγουν. Στο περιεχόμενο, αυτές οι αράχνες της νότιας Ρωσίας είναι αρκετά ανεπιτήδευτες και το μόνο που απαιτείται είναι ένα κατακόρυφο τεράριουμ, τα υψηλά απορρίματα, τα τρόφιμα και το καθαρό νερό. Αλλά να είστε προσεκτικοί μαζί του και να μην προκαλέσετε επιθετικότητα, να θυμάστε ότι η ταραντούλα σίγουρα θα προστατεύσει τον εαυτό της και το σπίτι της.