Τι είναι μια αράχνη spider;

Λόγω του χρώματος του, η αράχνη αράπης φέρει ονόματα όπως:

• σφήνα αράχνη;
• ζέβρα αράχνη?
• τίγρης αράχνη.

Ωστόσο, το βιολογικό του όνομα είναι το "Argiope Bruennich", το οποίο η αράχνη έλαβε προς τιμήν του Dane με την επωνυμία Morten Trane Brunnich, ο οποίος έζησε στις αρχές του δέκατου όγδοου και αρχές του δέκατου ένατου αιώνα και ήταν μια πολύ γνωστή επιστήμονας στον τομέα της ζωολογίας και της ορυκτολογίας.

Κατ 'αρχάς, ας δούμε τι φαίνεται το αργυόπημα στη φωτογραφία.

Βιολογικά χαρακτηριστικά

Στην επίσημη βιολογική γλώσσα, το argiope ανήκει στην οικογένεια των αραχνοειδών αράχνων. Αυτή η οικογένεια χαρακτηρίζεται από την κατασκευή ενός μεγάλου κυκλικού κυνηγετικού δικτυώματος με έντονη σπειροειδή σταθεροποίηση στο κέντρο. Αυτό το τμήμα του ιστού είναι σαφώς ορατό σε υπεριώδεις ακτίνες, οι οποίες διακρίνονται από πολλά έντομα και επομένως η σταθεροποίηση είναι τόσο ελκυστική για διαφορετικά έντομα και σφάλματα.

Βοήθεια! Σταθεροποίηση - Κλωστές ιστού που σχηματίζουν σχέδιο ζιγκ-ζαγκ.

Εμφάνιση

Σύμφωνα με την περιγραφή, η αράχνη αράπης είναι πράγματι παρόμοια με μια σφήκα ή μια ζέβρα. Στο σώμα του αρθροπόδου, μια εναλλαγή των μαύρων και κίτρινων λωρίδων εκφράζεται σαφώς, ωστόσο, αυτό είναι εγγενές μόνο στα θηλυκά. Τα αρσενικά αυτού του είδους είναι μικρά και αδιάφορα.

Στις αράχνες του αργυώπη του Brunnich παρατηρείται έντονος διμορφισμός. Το θηλυκό έχει μέγεθος σώματος μήκους 15-30 χιλιοστών, ενώ το αρσενικό αρσενικό φτάνει μόλις μισό εκατοστό.

Διανομή

Βασικά αυτό ριγέ μαύρη και κίτρινη αράχνη Κατοικεί στις μεσαίες και νότιες περιοχές της Ευρώπης και της Ρωσίας. Αλλά πρόσφατα, χάρη στην αύξηση της θερμοκρασίας του πλανήτη, άρχισε να βρίσκεται το argiop στις βόρειες περιοχές. Υπάρχουν ενδείξεις ότι η αράχνη μας παρατηρήθηκε στις περιοχές Μόσχα και Νίζνι Νόβγκοροντ, ακόμα και στα βόρεια.

Ο τρόπος ζωής

Μία συνηθισμένη αποικία αρργίωπου εγκαθίσταται σε δάση ή λιβάδια. όπου υπάρχουν τεράστια χρόνια δυνητικών θυμάτων. Το μέγεθος ενός οικισμού είναι συνήθως περίπου δύο δωδεκάδες αράχνες.

Μια κίτρινη ριγέ αράχνη πλέκει το πλέγμα της στο βράδυ του λυκόφωτου. Δεν ξοδεύει περισσότερο από μία ώρα για την κατασκευή της παγίδας του. Μετά την ύφανση του ιστού, ο ιδιοκτήτης του τοποθετείται στο κέντρο του δικτύου και, έχοντας λάβει τη μορφή του γράμματος "Χ", περιμένει θύμα.

Πρέπει να σημειωθεί ότι το κυνηγετικό δίκτυο των αργυοπιών είναι πολύ όμορφο, διακρίνεται από την παρουσία έντονου κυκλικού σχήματος και μικρών κυττάρων μέσω των οποίων δεν μπορεί να ξεσπάσει ούτε το μικρότερο κουνούπι.

Διατροφή

Η αγκαθωτή αράχνη ζέβρα τροφοδοτεί τα έντομα που συναντώνται στο δίκτυό της. Βασικά, είναι πολυάριθμοι ορθοπληθμοί, παρόλο που συχνά εμφανίζονται στο διαδίκτυο διάφορες μύγες ή κουνούπια. Οι αράχνες εγχύουν δηλητήριο σε αυτά και τους πλέκουν με αράχνες αράχνης, στη συνέχεια απορροφούν τους χυμούς από το σώμα του θύματος, ο οποίος άρχισε να διαλύεται.

Αναπαραγωγή

Το θηλυκό φθάνει την ηλικία της σεξουαλικής αναπαραγωγής μετά το τελευταίο molt της ανάπτυξής της. Κατά τη διάρκεια του ζευγαρώματος, το θηλυκό απλώνει το αρσενικό με αράχνες αράχνης και αν δεν καταφέρει να βγει, η μοίρα του είναι ασήμαντη - σίγουρα θα καταναλωθεί.

Και το θηλυκό μετά από αυτό θα υφαίνει ένα μεγάλο κουκούλι, στο οποίο θα τοποθετήσει πολλά αυγά της, τα οποία προστατεύει προσεκτικά με την αγαπημένη της μητέρα.

Στις αρχές του φθινοπώρου, οι αράχνες σέρνουν έξω από το κουκούλι και, όταν επισυνάπτονται σε ιστούς αράχνης, μεταφέρονται από τον άνεμο γύρω από την περιοχή, δημιουργώντας έτσι νέες αποικίες αράχνων.

Προσοχή! Οι πτητικές αράχνες κατά τη διάρκεια του ινδικού καλοκαιριού, μεταξύ άλλων, είναι ένας τρόπος εξάπλωσης αράχνων στο ύπαιθρο.

Σε άλλες περιπτώσεις, το θηλυκό μπορεί να βάλει ωάρια, και υπάρχουν μέχρι εκατοντάδες από αυτά σε ένα κουκούλι, στα τέλη του φθινοπώρου, και οι νεαροί αράχνες εκκολάπτονται και εγκαθίστανται ήδη με την άφιξη της άνοιξης. Η ίδια η γυναίκα δεν χειμωνιάζει, αλλά μετά την ωοτοκία, πεθαίνει.

Είναι οι αρργιόπες δαγκώνουν;

Υπάρχει μια κατηγορία ανθρώπων που σίγουρα πρέπει να βάλουν το χέρι τους κάπου: σε έναν μυώλιο, σε μια κυψέλη μελισσών ή σε μια φωλιά ορνιθοπανίδας. Τέτοιοι περίεργοι ήρωες δεν θέτουν ερωτήματα σχετικά με το αν ορισμένοι εκπρόσωποι του δάγκωμα της πανίδας, μπορούν να αισθάνονται τα πάντα στο δέρμα τους.

Για τα υπόλοιπα, σας ενημερώνουμε ότι αν βάλετε το χέρι σας στο διαδίκτυο, σκόπιμα ή τυχαία, η αράχνη θα απαντήσει αμέσως και θα δαγκώσει. Ένα δάγκωμα αργυοφίλων είναι αρκετά οδυνηρό και συγκρίσιμο με μια μέλισσα ή ορμηρό. Το γεγονός είναι ότι η ασημένια αράχνη έχει μάλλον ισχυρά σιαγόνες και είναι σε θέση να τα εμβαθύνει αρκετά κάτω από το δέρμα. Επιπλέον, μην ξεχνάτε το δηλητήριό του.

Πολλοί άνθρωποι ρωτούν αν το αργυώδες Brunnich είναι δηλητηριώδες ή όχι. Φυσικά δηλητηριώδες, διότι με το δηλητήριό του σκοτώνει τα θύματά του. Ένα άλλο πράγμα είναι ότι στις περισσότερες περιπτώσεις για ανθρώπους αυτό το δηλητήριο δεν είναι πρακτικά επικίνδυνο.

Οι συνέπειες του απρόσεκτου ελέγχου της αράχνης στην ταχύτητα αντίδρασης μπορεί να είναι διαφορετικές. Οι περισσότεροι ενήλικες έχουν ένα ελαφρύ πρήξιμο του δέρματος γύρω από το δαγκωμένο μέρος, το οποίο εξαφανίζεται μετά από μια ώρα ή δύο και δεν έχει καν φαγούρα. Σε μερικές περιπτώσεις, η ερυθρότητα και το πρήξιμο μπορεί να υποχωρήσει μόνο μετά από μια μέρα, και η περιοχή τσίμπημα είναι πολύ φαγούρα.

Ένα άλλο πράγμα αν αράχνης ένα παιδί ή ένα άτομο με αυξημένη αλλεργική αντίδραση στο δηλητήριο του αραχνοειδούς ή το γεγονός της μπουκιάς. Σε αυτή την περίπτωση, μπορεί να υπάρχουν πιο έντονα επικίνδυνα συμπτώματα:

• σοβαρή διόγκωση του δαγκώματος.
• αύξηση της θερμοκρασίας του σώματος σε 40-41 μοίρες.
• ναυτία
• ζάλη.

Σε αυτή την περίπτωση, φυσικά, πρέπει να διακόψετε αμέσως το περίπατο και να έρθετε αμέσως σε επαφή με την πλησιέστερη ιατρική εγκατάσταση ή υποσταθμό έκτακτης ανάγκης, όπου το άτομο θα είναι εφοδιασμένο με έγκαιρη ιατρική περίθαλψη έκτακτης ανάγκης.

Προσοχή! Η απάντηση του σώματος σε μια τσίμπημα μπορεί να είναι απρόβλεπτη. Μην παραβλέπετε την υγεία σας.

Παρουσιάζοντας ένα βίντεο για το πώς ένας αράπης αράχνη χτυπά το θύμα του. Στο κέντρο του ιστού, η σταθεροποίηση είναι σαφώς ορατή: