Το κύριο παράσιτο των δασών και των κήπων είναι ο μη συζευγμένος μεταξοσκώληκας

Επικίνδυνο παράσιτο των δασών και των πολιτιστικών φυτειών που δεν έχουν συζευγμένο μεταξοσκώληκα χαρακτηρίζεται από ευρεία περιοχή διανομής. Αυτό το παράσιτο μπορεί να βρεθεί στην Ασία, την Ευρώπη, τη Βόρεια Αφρική, στο βόρειο τμήμα της Αμερικής. Καλύπτει ολόκληρη την επικράτεια της Ρωσίας, βρίσκεται στο νότο, στη Σιβηρία και την Άπω Ανατολή. Τα φυλλοβόλα είδη δένδρων επηρεάζονται ιδιαίτερα από κάμπιες. Ελλείψει τροφής, οι μεταξοσκώληκες κινούνται στα νεαρά κωνοφόρα. Μόλις βρεθούν στο φυτώριο, τα έντομα είναι ικανά να προκαλέσουν σημαντικές βλάβες στις φυτείες.

Τι μοιάζει μια μη ζευγαρωμένη πεταλούδα μεταξοσκώληκα;

Ένας μη συζευγμένος μεταξοσκώληκας είναι μια πεταλούδα που ανήκει στην τάξη της Λεπιδόπτερας από την οικογένεια του Piper. Ένα ξεχωριστό χαρακτηριστικό αυτών των εντόμων είναι οι αξιοσημείωτες διαφορές μεταξύ ανδρών και γυναικών.

Οι διαφορές στους ενήλικες είναι εμφανείς στο χρώμα και το σχήμα:

1. Γυναίκες - το μέγεθος των πτερυγίων όταν ξετυλιχθεί φτάνει τα 90 mm. Το παχύ σώμα έχει σχήμα κυλίνδρου. Ένα γκρίζο χνούδι είναι ορατό στην κοιλιά. Οι κεραίες είναι λεπτές και μεγάλες.
2. Άρρεν - άνοιγμα πτερυγίων 40-50 mm, λεπτό σώμα, καλυμμένο με τρίχες. Το χρώμα των φτερών είναι καφέ, η επιφάνεια είναι καλυμμένη με σκούρα στίγματα και διακεκομμένες γραμμές. Οι κεραίες είναι χτένα.

Οι πεταλούδες των πεταλούδων προτιμούν τα ελαφρά δάση, τα ξηρά μέρη με άφθονο φως. Οι πρώτες εστίες διανομής είναι συνήθως στα άκρα. Κατά την ξηρασία, εμφανίζονται μεγάλα κρούσματα μαζικής αναπαραγωγής μεταξοσκωλήκων. Αυτό το είδος οδηγεί μεταξύ των παρασίτων στον αριθμό των εστιών αναπαραγωγής και της διάρκειας αυτών των περιόδων.

Εκτροφή μεταξοσκωλήκων

Τα βαριά θηλυκά σπάνια πετούν, κάθονται στο φλοιό των δέντρων και προσελκύουν τα αρσενικά με τη βοήθεια των φερομονών. Τα αρσενικά αρχίζουν χρόνια αρκετές μέρες νωρίτερα. Είναι ιδιαίτερα ενεργά το βράδυ. Σε αναζήτηση ενός ζεύγους, πετούν μεγάλες αποστάσεις. Μετά τη γονιμοποίηση, τα θηλυκά βάζουν τα αυγά τους κάτω από το φλοιό των δέντρων σε ύψος 3-4 μ. Έχουν στρογγυλή μορφή, κίτρινο ή ροζ χρώμα. Μέγεθος - 1 mm, ο αριθμός των αυγών στην τοιχοποιία του μη συζευγμένου μεταξοσκώληκα - 100-1000 τεμάχια. Στην κατάσταση του αυγού, το έντομο ξοδεύει το μεγαλύτερο μέρος της ζωής του - περίπου 8 μήνες.

Ένα έμβρυο σχηματίζεται στο εσωτερικό του κελύφους αυγών, το οποίο παραμένει σε αδρανοποίηση. Την άνοιξη, με αύξηση της θερμοκρασίας στα +10⁰ εμφανίζονται οι πρώτες κάμπιες. Για μια στιγμή κάθονται ακίνητοι, και στη συνέχεια σέρνουν σε ένα δέντρο. Το σώμα των μικρών κάμπιων καλύπτεται με τρίχες και φυσαλίδες αέρα. Αυτό τους επιτρέπει να ταξιδεύουν με ριπές ανέμου. Για να ταξιδεύουν μεγάλες αποστάσεις, τα έντομα μπορούν να απελευθερώσουν αράχνες αράχνης.

Ένα ενδιαφέρον γεγονός. Η κάμπια είναι η μοναδική μορφή του γρανάτη που τροφοδοτεί, αποθηκεύοντας ενέργεια για τις υπόλοιπες φάσεις της ανάπτυξης.

Ο αγέρωχος μεταξοσκώληκας ανήκει στην οικογένεια των σκουληκιών. Η κάμπια εμφανίζεται με δεκαέξι πόδια. Κατά τη γέννηση, είναι ανοικτό κίτρινο, αλλά γρήγορα πιο σκούρο και γίνεται καφέ ή μαύρο. Στο σώμα υπάρχουν αρκετές διαμήκεις σειρές κονδυλωμάτων.

Πληροφορίες. Τα μη συζευγμένα αυγά μεταξοσκωλήκων είναι εξαιρετικά ανθεκτικά, είναι σε θέση να αντέξουν τους παγετούς κάτω από -50.

Μετά τη μετάβαση σε μια νέα περιοχή, ξεκινά ενεργό φαγητό.Νεαροί κάμπιες τρώνε τη διάρκεια της ημέρας, γεμίζοντας μικρές τρύπες στα φύλλα. Μετά από 3-4 μήνες, μεταβαίνουν σε φαγητό το βράδυ, τρώγοντας το φύλλο εντελώς. Εκτός από το φύλλωμα στη διατροφή των παρασίτων, μπουμπούκια, νέους βλαστούς, λουλούδια. Ανάλογα με την κλιματική ζώνη, οι κάμπιες χρειάζονται 50 έως 80 ημέρες για να αναπτυχθούν. Στη συνέχεια, κακοί. Αυτό συμβαίνει τον Ιούνιο-Ιούλιο, το στάδιο των νεογνών διαρκεί 10-15 ημέρες.

Πληροφορίες. Η βέλτιστη θερμοκρασία για την ανάπτυξη των εντόμων είναι + 20-25, αν πέσει στα +10, η ανάπτυξη σταματά. Οι αρσενικές κάμπιες έως το στάδιο ενηλίκων (ενήλικες) επιβιώνουν σε 5 στάδια της προνύμφης, θηλυκά - 6 στάδια.

Διαδώστε και βλάψτε

Το παράσιτο έχει ευρύ φάσμα διανομής. Στην Ευρώπη, συμβαίνει πριν από τη Σκανδιναβία, στην Ασία καλύπτει πολλές χώρες: το Ισραήλ, την Τουρκία, το Αφγανιστάν, την Ιαπωνία, την Κίνα και την Κορέα. Μια ενδιαφέρουσα ιστορία είναι η πεταλούδα που εισέρχεται στη Βόρεια Αμερική. Το έντομο εισήχθη τεχνητά για την πραγματοποίηση πειραμάτων κατά τη διέλευση με άλλα είδη. Οι προνύμφες κατάφεραν να εξαπλωθούν από το έδαφος των πειραμάτων σε ανοικτά δάση. Το πρόβλημα που προέκυψε δεν έλαβε τη δέουσα σημασία και κατά τη διάρκεια αρκετών ετών, οι άρτιοι σύντροφοι κατέλαβαν ένα τεράστιο έδαφος. Μόνο το 1889 αναγνωρίστηκαν ανεπιθύμητοι μεταξοσκώληκες ως παράσιτα. Αλλά το έντομο είναι ήδη σταθερά εδραιωμένο στη νέα επικράτεια.

Ένα ενδιαφέρον γεγονός. Λόγω της ευρείας κλίμακας διανομής, οι πεταλούδες χωρίζονται σε αγώνες. Στη Ρωσία, υπάρχουν φυλές της Άπω Ανατολής, της Ευρώπης, της Σιβηρίας και άλλες φυλές.

Η κάμπια ενός αγνώστου μεταξοσκώληκα εκθέτει φυλλοβόλα δέντρα σε δάση και κήπους. Προτιμάει φύτευση φρούτων από μηλιές, δαμάσκηνα, βερίκοκα. Στην άγρια ​​φύση, επιλέγει δρυς, σημύδα, φιάλη. Παράκαμψη της τέφρας και της ελάτης. Συνολικά, το ζιζάνιο καταναλώνει περίπου 300 είδη φυτών, χωρίς να αποκλείει τα κωνοφόρα. Ο κύριος διαχωρισμός γίνεται στους αγώνες της Ευρώπης και της Ασίας. Η ασιατική ομάδα είναι μια πραγματική πολυφαγία, τρέφονται με διάφορους τύπους δέντρων και θάμνων.

Ποικιλίες μη ζευγαρωμένων μεταξοσκωλήκων

Οι πεταλούδες των μη ζευγαρωμένων μεταξοσκωλήκων κατανέμονται σε διαφορετικά είδη ανάλογα με τους τόπους διαμονής και τις συνήθειες διατροφής. Μεταξύ των κοινών ομάδων:

Δακτυλιόσχημος δακτύλιος

Πρόκειται για έναν μικρό εκπρόσωπο του είδους του. Το μέγεθος των φτερών των θηλυκών είναι 40 mm, τα αρσενικά είναι 30 mm. Το έντομο είναι κοινό στην Ευρώπη και την Ασία. Η κάμπια θα αυξηθεί στα 55 mm, είναι γκρίζο-μπλε χρώμα με λευκές και κίτρινες λωρίδες. Οι παραβιάσεις ζουν σε αποικίες, δημιουργούν ιστούς αράχνης. Στον αγώνα κατά των μη ζευγαρωμένων μεταξοσκωλήκων, είναι απαραίτητο να κόβουμε και να καίνουμε τα κλαδιά όπου βλέπουμε τον ωαπότη. Τα ίδια τα δέντρα ψεκάζονται με εντομοκτόνα.

Μάρτυρες μεταξοσκώληκα

Οι μεταξοσκώληκες χαρακτηρίζονται από την ικανότητα των κάμπιων να μεταναστεύσουν σε νέες θέσεις σίτισης. Ταυτόχρονα, ευθυγραμμίζονται σε μια μακρά αλυσίδα, ακολουθώντας ο ένας τον άλλον. Η πρώτη κάμπια, η οποία είναι η ηγέτης, απελευθερώνει ένα μεταξωτό νήμα κατά μήκος του οποίου προσανατολίζονται τα υπόλοιπα έντομα. Υπάρχουν δύο τύποι μεταξοσκωλήκων - δρυός και πεύκο.

Κόκκινος σκώρος

Τα έντομα είναι κοινά στα κωνοφόρα δάση της Σιβηρίας και της Ευρώπης. Βλάπτουν τις φυτείες πεύκων, λιγότερο συχνά από άλλα είδη. Γκρίζα-καφέ θηλυκά έχουν μέγεθος 85 mm, αρσενικά - 60 mm, κάμπιες - έως 80 mm. Οι κάμπιες ξοδεύουν το χειμώνα στο έδαφος κάτω από τους κορμούς των δένδρων. Την άνοιξη ανεβαίνουν για τη σίτιση, pupat τον Ιούλιο.

Σιέριου μεταξοσκώληκα

Ο μη συζευγμένος μεταξοσκώληκας της Σιβηρίας τροφοδοτεί τα κωνοφόρα. Αυτό το είδος βλάπτει ερυθρελάτη, πεύκο, κέδρο και έλατο. Το έντομο εγκαταστάθηκε στη δασική και δασική στέπα ζώνη της Σιβηρίας. Τα βόρεια σύνορα της διανομής του περνούν από τον Αρκτικό Κύκλο. Η ανάπτυξη του μεταξοσκώληκα από το αυγό σε πεταλούδα σε μια ψυχρή περιοχή διαρκεί 2 χρόνια. Στα θερμότερα χρόνια, μπορεί να επιταχυνθεί σε ένα κύκλο ενός έτους. Οι πεταλούδες του μεταξοσκώληκα της Σιβηρίας διακρίνονται από μια ποικιλία χρωμάτων. Υπάρχουν καφέ, γκρι και μαύροι ενήλικες. Τα πτερύγια των θηλυκών είναι 6-10 cm, τα αρσενικά είναι πιο μέτρια σε μέγεθος - 4-7 cm. Τρεις σκούρες ραβδωτές λωρίδες τρέχουν στα εμπρός φτερά. Τα πίσω φτερά είναι καφέ. Το κεφάλι και το στήθος έχουν το ίδιο χρώμα με τα μπροστινά φτερά.

Η τοποθέτηση των πεταλούδων είναι γαλαζωπό χρώμα, το μέγεθος των αυγών είναι 2 mm. Απολύονται σε άνισους σωρούς από 100 κομμάτια. Τοποθετείται στο φλοιό, βελόνες και κλαδιά. Όταν φαίνεται, η προνύμφη τρώει το ήμισυ του κελύφους. Οι κάμπιες μεγαλώνουν μέχρι 11 εκατοστά, το σώμα τους είναι γκρι ή μαύρο. Στο πίσω μέρος υπάρχουν μπλε τρίχες. Τα έντομα είναι σε θέση να πάρουν μια απειλητική στάση. Ταυτόχρονα, σηκώνουν το μπροστινό μέρος του σώματος και λυγίζουν τα κεφάλια τους. Μια λωρίδα φωτεινό κίτρινο χρώμα τρέχει κατά μήκος των πλευρών. Το σώμα είναι καλυμμένο με τρίχες, μπροστά και στις πλευρές είναι το μεγαλύτερο.

Το κεφάλι της κάμπιας είναι καφέ, ενώ οι πορτοκαλί κηλίδες βρίσκονται στην κοιλιακή χώρα. Το κουτάβι του μεταξοσκώληκα της Σιβηρίας είναι σκοτεινό, σχεδόν μαύρο. Το μήκος της είναι μέχρι 5 εκατοστά, το κουκούλι αιωρείται σε κλαδιά ή ανάμεσα σε βελόνες. Οι τρίχες καύσης υφαίνονται στο κέλυφος του. Οι ντόπιοι μεταξοσκώληκες διακρίνουν τρεις φυλές:

• larch;
• έλατο?
• κέδρος.

Οι κάμποι του μεταξοσκώληκα ανέχονται ήρεμα το κρύο, αφήνουν για το χειμώνα σε θερμοκρασία κοντά στο 0⁰. Περπατούν στα δέντρα μετά το χειμώνα αμέσως μετά το λειωμένο χιόνι. Καθώς μεγαλώνει, η αντοχή στον παγετό αυξάνεται.

Πληροφορίες. Όταν καταψυχθούν σε -10 κάμπιες πεθαίνουν, δεν επιβιώνουν στους χιονισμένους χειμώνες.

Μέθοδοι καταπολέμησης παρασίτων

Η ταυτοποίηση ενός εταίρου εμφανίζεται στα φύλλα που περιστρέφονται, στα περιττώματα, στις πεταλούδες και στα ωοειδή μέσα στον ιστό. Βασικές πληροφορίες διδάσκονται μελετώντας το imago και τον αριθμό των αυγών στον συμπλέκτη. Αυτό παρέχει πληροφορίες για την πρόβλεψη, σας επιτρέπει να καθορίσετε τη φάση του φλας. Οι μέθοδοι ελέγχου παρασίτων επιλέγονται ανάλογα με τον βαθμό κατανομής τους.

Προσοχή Οι φυλές των μεταξοσκωλήκων της Σιβηρίας και της Άπω Ανατολής αντιπροσωπεύουν κίνδυνο καραντίνας. Διεξάγεται διεξοδική επιθεώρηση αγαθών και οχημάτων που προέρχονται από την περιοχή της Σιβηρίας. Οι παράσιτοι παρασυρόμαστε με παγίδες φερομόνης.

Πώς να χειριστείτε τους ασταθούς μεταξοσκώληκες στον κήπο σας; Πρέπει να παρακολουθείτε προσεκτικά τα δέντρα. Όταν εμφανιστούν σημάδια ζημιάς από κάμπια, ξεκινήστε την καταστροφή του ωατοποιητή. Είναι ορατά ανάμεσα στο φύλλωμα, κόβουν τις φωλιές και καίγονται μαζί με τα αυγά. Οι κάγκελα μπορούν να συναρμολογηθούν με το χέρι, αυτή η κουραστική διαδικασία είναι εφικτή σε μικρές περιοχές. Ένας αποτελεσματικός τρόπος - η συσκευή των κολλητικών δαχτυλιδιών, οι ανιχνευτές κάμπιες θα κολλήσουν στην επιφάνεια των παγίδων. Το φθινόπωρο, η ωοτοκία αποξέεται από το φλοιό των δέντρων.

Προσοχή Να φοράτε προστατευτικά γάντια όταν εργάζεστε με παράσιτα.

Η χρήση εντομοκτόνων είναι το πιο αποτελεσματικό μέτρο για τον έλεγχο των μη συζευγμένων μεταξοσκωλήκων στον κήπο και στο δάσος. Στις αρχές της άνοιξης, τα δέντρα αντιμετωπίζονται με "Χλωρόφους", "Μεταφόρους", καθώς και με οργανοφωσφορικές ενώσεις.