Ivanov σκουλήκι - ένας πράσινος φάρος στο παράκτιο γρασίδι

Η Φύση ενδυναμώνει τις δημιουργίες της με πολλές εκπληκτικές ιδιότητες, μια από τις πιο ενδιαφέρουσες και καταπληκτικές είναι η λάμψη. Τα πυροτέχνημα, σφάλματα από την ίδια οικογένεια, έχουν το χαρακτηριστικό γνώρισμα της εκπομπής φωτός. Ο μεγαλύτερος αριθμός ειδών ζει σε τροπικά γεωγραφικά πλάτη, αλλά στη ζώνη μέτριας θερμοκρασίας τη νύχτα φωτίζονται οι φάροι. Ο Ιβάνοφ είναι ένας σκουλήκι, γι 'αυτό κάλεσαν μια συνηθισμένη πυροδότηση στη Ρωσία. Τα θηλυκά του είδους αυτού επιδοκιμάζουν προσεκτικά έναν πράσινο φακό στην κοιλιά τους. Στο σκοτάδι της νύχτας, στην άκρη ενός καθαρισμού ή στην ακτή μιας λίμνης, μπορεί να δει κανείς μοναδικά φώτα.

Μορφολογική περιγραφή του είδους

Η κοινή πυρκαγιά (Lampyrisnoctiluca) ανήκει στη σειρά των σκαθαριών. Το μήκος του imago είναι 12-18 mm. Τα έντομα βρίσκονται σε όλη την Ευρώπη και την Ασία. Ο σεξουαλικός διμορφισμός είναι προφέρεται:

• Αρσενικό - σώμα με σχήμα πούρου με μέγεθος που δεν υπερβαίνει τα 15 mm. Το μεγάλο κεφάλι καλύπτεται από ένα προνόμιο. Τα μάτια είναι ημισφαιρικά, οι κεραίες είναι κοντές, με σπείρωμα. Το περίβλημα είναι μαλακό. Σκούρο ελύτρα καλυμμένο με διάτρηση. Τα φτερά είναι διαφανή, διπλώνονται στην πλάτη. Τα σκαθάρια στερούνται της στοματικής συσκευής, δεν τρέφονται, ζουν από τα θρεπτικά συστατικά που συσσωρεύονται από τη φάση των προνυμφών.
  
• Το θηλυκό είναι ένα επίμηκες, επίπεδο σώμα. Το Elytra και τα φτερά μειώθηκαν. Εξωτερικά, τα έντομα μοιάζουν με προνύμφες. Μόνο τα θηλυκά της κοινής πυρομαχικής έχουν τη δυνατότητα να βιολευκαστική λάμψη. Το φως δημιουργείται από ένα όργανο που βρίσκεται στα τρία τελευταία τμήματα της κοιλιάς. Σε αυτή την περιοχή, το κάλυμμα του σώματος είναι ημιδιαφανές.

Ένα ενδιαφέρον γεγονός. Το έντομο έλαβε το όνομα "Ivan the Worm" λόγω της ρωσικής πεποίθησης, σύμφωνα με την οποία η πυρκαγιά φωτίζει το πρώτο φως στη γιορτή του Ivan Kupala (7 Ιουλίου).

Ποιος λάμπει τον Ιβάν τον σκουλήκι;

Τη νύχτα, καθιστικά θηλυκά προσελκύουν συνεργάτες για ζευγάρωμα. Δεν μπορούν να πετάξουν σε αναζήτηση ενεργών ανδρών, αλλά βρήκαν έναν ενδιαφέροντα τρόπο να προσελκύσουν την προσοχή. Τα θηλυκά κάθονται στο έδαφος ή ανεβαίνουν τα φυτά. Η λάμψη διαρκεί δύο ώρες. Εάν δεν ήταν δυνατόν να δελεάσουν τον σύντροφο, συνεχίζουν να ανάβουν το φως για 7-10 ημέρες. Οι άνδρες παρατηρούν μια ακτινοβολία όταν βρίσκονται σε ακτίνα 50 μέτρων από το αντικείμενο. Η κορυφή της εποχής ζευγαρώματος παρατηρείται στα τέλη Ιουνίου και στις αρχές Ιουλίου.

Ένα ενδιαφέρον γεγονός. Τα αρσενικά επιλέγουν τα θηλυκά με το φωτεινότερο φως στην κοιλιά τους. Είναι σε θέση να φέρει περισσότερα αυγά.

Οι πυρκαγιές οδηγούν έναν νυχτερινό τρόπο ζωής, για να ζήσουν επιλέγουν δασικές εκτάσεις, τις όχθες των δεξαμενών (λίμνες, ποτάμια, ρέματα). Ενήλικες και προνύμφες όπως η υγρασία και τα σαλιγκάρια βρίσκονται σε τέτοιους τόπους - το αγαπημένο φαγητό για τους απογόνους ενός σκουλήκι Ivan. Ο καλύτερος χρόνος για να παρατηρήσετε τις πυγολαμπίδες είναι από 22 έως 24 ώρες. Η λάμψη των εντόμων πρέπει να προσελκύσει την προσοχή των νυχτερινών θηρευτών, αλλά οι βατράχοι και τα ερπετά δεν τα αγγίζουν. Αυτό οφείλεται στην παρουσία δηλητηρίου στο σώμα των πυγολαμπίδων.

Μηχανισμός λάμψης

Για να προκαλέσει το σώμα να εκπέμψει μια πρασινωπό-κίτρινη ακτινοβολία επιτρέπει μια χημική αντίδραση. Το θηλυκό Lampyrisnoctiluca έχει μια ομάδα ειδικών κυττάρων που έχουν εμπλακεί στην τραχεία για οξυγόνο και νευρικές απολήξεις. Τα κύτταρα γεμίζουν με λουσιφερίνη, μια βιολογική χρωστική που οξειδώνει όταν εμφανίζεται το φως. Η απελευθερωμένη ενέργεια καταναλώνεται σχεδόν πλήρως από την φωταύγεια, μόνο το 2% πέφτει στη θερμότητα. Οι ανακλαστήρες των φωτεινών κυμάτων είναι κύτταρα με κρυστάλλους ουρικού οξέος.Οι προνύμφες μπορούν επίσης να εκπέμπουν μια λάμψη, αλλά σε μικρότερο βαθμό.

Πληροφορίες. Τα αρσενικά της κοινής πυρκαγιάς συχνά συγχέουν το φως ενός αναμενόμενου συνεργάτη και το φως των τεχνητών λαμπτήρων.

Αναπαραγωγή

Μετά το ζευγάρωμα, τα θηλυκά προχωρούν στην ωοτοκία. Για τρεις ημέρες βάζουν 50-100 αυγά, τοποθετώντας τα κάτω από βρύα ή σε χλοοτάπητα. Τα αυγά με διάμετρο 1 mm, ανοιχτό κίτρινο, μπορούν να λάμπουν. Ένα μικρόβιο είναι ορατό μέσα από ένα λεπτό κέλυφος. Έχοντας γεννήσει τους απογόνους των ενηλίκων, πεθαίνουν. Μετά από 2-3 εβδομάδες εμφανίζονται οι προνύμφες. Στο σκοτεινό τους σώμα, αποτελούμενο από 12 τμήματα, είναι ορατά φωτεινά σημεία, τα οποία εξαφανίζονται με την ηλικία. Η κεφαλή είναι μικρή, οι γαστριμαλινές γαστρονομίες έχουν κανάλι πιπιλίσματος. Στο τέλος της κοιλιάς υπάρχει μια ειδική βούρτσα για τον καθαρισμό της βλέννας από τα μαλάκια.

Οι αρπακτικές προνύμφες τρέφονται με γυμνοσάλιαγκες και σαλιγκάρια. Το θήραμα είναι αρκετές φορές μεγαλύτερο από το μέγεθος των κυνηγών. Η προνύμφη δαγκώνει το μαλάκιο αρκετές φορές και εγχέει δηλητήριο που αραιώνει το σώμα. Μετά από λίγο, πίνει μια θρεπτική ουσία. Κατά τη διάρκεια της ανάπτυξης, οι προνύμφες molt 4-5 φορές. Μέχρι το χειμώνα, φράζουν κάτω από τις πέτρες και το κουτάβι. Μια χρυσαλλίδα διαχειμάζει. Την άνοιξη ένα σφάλμα το αφήνει.

Η ανάπτυξη της προνύμφης μπορεί να προκληθεί για αρκετά χρόνια. Υπήρξαν περιπτώσεις μείωσης του αριθμού των πυρομαχικών σε διάφορα χρόνια που σχετίζονται με αυτόν τον παράγοντα. Η καταστροφή του οικοτόπου, η ρύπανση ή η αποστράγγιση υδάτινων σωμάτων, ένα μεγάλο μέρος τεχνητού φωτισμού οδηγεί στο θάνατο των εντόμων.