Black dragonfly: ένας μικρός εκπρόσωπος των ιπτάμενων αρπακτικών

Λεπτά ιπτάμενα έντομα προσελκύουν την προσοχή με τη χάρη και την ευελιξία της πτήσης. Είναι σε θέση να ξεπεράσουν δεκάδες χιλιόμετρα, να αλλάξουν δραματικά την κατεύθυνση, να κρεμάσουν στον αέρα και να σχεδιάσουν. Οι άνθρωποι είναι συμπαθητικοί με τις λιβελλούλες που δεν πετούν σε σπίτια, δεν βλάπτουν τα φυτά και μην τσίμπημα. Επιπλέον, τα αρπακτικά ζώα συμβάλλουν στη μείωση του αριθμού των κουνούπια, των κουνούπια και των μύγες. Η μαύρη λιβελούλη είναι ένα από τα είδη που δεν απειλούνται ακόμα με εξόντωση. Μικρά φυλλάδια προτιμούν υγρότοπους και προσωρινές λίμνες.

Περιγραφή της εμφάνισης

Η μαύρη λιβελαρία ή η Danae (Sympetrum danae) είναι ένας από τους μικρούς εκπροσώπους της οικογένειάς της. Ανήκει στο γένος Sympetrum. Χαρακτηρίζεται από ειδικό χρωματισμό ειδών, επιτρέποντας την αναγνώριση του εντόμου σε απόσταση. Το μήκος του σώματος του μαύρου dragonfly είναι ελαφρώς μεγαλύτερο από 30 mm, το μέγεθος της οπίσθιας πτέρυγας είναι 22-28 mm. Η δομή του εντόμου είναι χαρακτηριστική για την οικογένεια των πραγματικών λιβελλούδων. Ένα μεγάλο κεφάλι συνδέεται κινούμενο με το στήθος. Το σώμα είναι επιμηκυμένο, η κοιλιακή χώρα είναι επιμήκη, το μήκος της είναι 18-26 mm. Τα αρσενικά και τα θηλυκά έχουν διαφορετικό χρώμα. Το μαύρο χρώμα είναι ένα χαρακτηριστικό γνώρισμα των ενηλίκων ώριμων αρσενικών. Τα νεαρά αρσενικά έχουν κίτρινες κηλίδες στο σώμα, οι οποίες σταδιακά εξαφανίζονται.

Μαύρα μάτια, που καταλαμβάνουν το μεγαλύτερο μέρος του κεφαλιού, αγγίζουν σε μια μικρή περιοχή. Αυτή η δομή του οργάνου είναι χαρακτηριστική των λιβελλίων με διαφορετικά φτερά. Τα προσωποποιημένα μάτια αποτελούνται από χιλιάδες μεμονωμένα μάτια που αντιλαμβάνονται τον περιβάλλοντα κόσμο. Κεραίες λεπτή, αποτελούμενες από 4-7 τμήματα. Οι ισχυρές δίδυμες σιαγόνες διευκολύνουν τη διάσπαση των θραυσμάτων.

Το σώμα και η κεφαλή του θηλυκού έχουν κίτρινο-καφέ χρώμα, κατά μήκος των πλευρών της κοιλιάς είναι δύο διαμήκεις μαύρες λωρίδες. Το στήθος και το κεφάλι καλύπτονται με τρίχες. Από το οπίσθιο περιθώριο του προθώριου υπάρχει μια κατακόρυφη προεξοχή με ένα περιθώριο από σκοτεινές τρίχες. Το στήθος στην κάτω πλευρά και στις πλευρές καλύπτεται με ένα μαύρο και κίτρινο μοτίβο. Τα διαφανή πτερύγια είναι μακρά και στενά, με άφθονη διέξοδο. Στο μπροστινό άκρο κάθε πτέρυγας υπάρχει ένα σκοτεινό σημείο - το μάτι του φτερού. Αυτή η συμπύκνωση βοηθά στη διατήρηση ισορροπίας

Ένα ενδιαφέρον γεγονός. Η κοιλιά καταλαμβάνει το 90% του μήκους του σώματος ενός λιβελλούλου.

Η επιμήκης κοιλία αποτελείται από 11 τμήματα που σχηματίζονται από δύο χιτινώδεις σάλπιγγες. Μεταξύ αυτών είναι μεμβράνες που επιτρέπουν στο έντομο να λυγίσει. Η κοιλιά των θηλυκών τελειώνει με όργανα των γεννητικών οργάνων και τα αρσενικά έχουν ειδικά προσαρτήματα για να κρατήσουν τον σύντροφο κατά τη διάρκεια της γονιμοποίησης. Μια μαύρη λιβελαρία έχει τρία ζεύγη άκρων. Τα μακρά πόδια είναι μαύρα, αλλά μπορεί να έχουν κίτρινες κηλίδες. Τα άκρα δεν προορίζονται για περπάτημα ή για τρέξιμο. Το μπροστινό ζεύγος χρησιμεύει για να πιάσει και να κρατήσει τη λεία. Ισχυρά νύχια και πολλές σειρές από αιχμηρές αγκάθια βοηθούν στο κυνήγι. Η λειτουργία των υπόλοιπων άκρων είναι να εξασφαλιστεί η απογείωση και η προσγείωση του εντόμου.

Larva - απόγονοι σε αντίθεση με τους γονείς

Οι λαβές αναδύονται από τα πολύ μικρά αυγά. Το σώμα τους είναι πολύ μικρότερο από αυτό των ενηλίκων. Το κεφάλι είναι μεγάλο, τα μάτια είναι μεγάλα, φακοειδή. Η συσκευή από του στόματος αποτελείται από ζευγαρωμένες σιαγόνες, ένα μη ζευγαρωμένο άνω χείλος και κάτω χείλη, που μετασχηματίζεται σε ένα όργανο πιασίματος - μια μάσκα. Οι νύμφες Sympetrum έχουν μια μάσκα σχήματος κράνους. Οι νεαροί απόγονοι προτιμούν να παραμείνουν στο κατώτατο σημείο, συχνά ρίχνονται σε λάσπη.

Εξωτερικά, δεν μοιάζουν με ενήλικες λιβελλούλες, αλλά το ένστικτο του κυνηγού τους κάνει να περιμένουν το θήραμα. Κρύβονται ανάμεσα σε υδρόβια φυτά και προσβάλλουν ασπόνδυλα, προνύμφες κουνουπιών και άλλα έντομα. Τα πόδια των νυμφών είναι μακρά, στα πρώιμα στάδια της ανάπτυξης αναγεννώνται μετά από απώλεια. Για την αναπνοή, οι προνύμφες διαφόρων λιβελλίων χρησιμοποιούν τραχειακά βράγχια.

Πληροφορίες. Οι νύμφες των μαύρων λιβελλοφόρων είναι ένας τύπος προνύμφης που σέρνεται με μικρές ρωγμές.

Ο τρόπος ζωής

Η μαύρη dragonfly οδηγεί έναν τυπικό τρόπο ζωής για την οικογένειά της - είναι ενεργός κατά τη διάρκεια της ημέρας και ξοδεύει τη νύχτα στα φυτά. Το πρωί, τα φτερωτά έντομα αρέσουν να μαζεύουν στον ήλιο. Οι άντρες προτιμούν να κάθονται σε ανοιχτό έδαφος ή πέτρες. Βροχερές ημέρες με βροχή και άνεμο περιμένουν στα καταφύγια. Όπως και τα περισσότερα αρπακτικά, οδηγούν έναν μοναχικό τρόπο ζωής. Οι λιβελλούλες ξοδεύουν πολύ χρόνο στον αέρα. Κατά τη διάρκεια της πτήσης, τα φτερά τους είναι ικανά να κινούνται ανεξάρτητα το ένα από το άλλο, αυτό δίνει την ελευθερία να πραγματοποιήσει ελιγμούς.

Οι κυνηγετικές λιβελλούλες, αν είναι απαραίτητο, φτάνουν σε ταχύτητες μέχρι 60 km / h. Στις συνηθισμένες μέρες, κάνουν πιο μετρημένες πτήσεις με ταχύτητα 15-20 χλμ. / Ώρα. Τα αρσενικά δεν δείχνουν εδαφική επιθετικότητα. Περιμένουν συνεργάτες κοντά σε λίμνες όπου πραγματοποιείται ζευγάρωμα και ωοτοκία. Τις υπόλοιπες φορές οι μαύρες συμπιεσμένες κοιλιές ξοδεύονται για να αναζητήσουν θήραμα. Δεν έχουν εξειδίκευση στα τρόφιμα, οι λιβελάνες τρέφονται με όλα τα είδη εντόμων που μπορούν να πιάσουν. Κυνήγι στο μεσαίο επίπεδο, επιλέγουν τακτική τακτική.

Το προσδόκιμο ζωής των ενηλίκων είναι 2-3 μήνες. Τα χρόνια αρχίζουν στα μέσα Ιουλίου και λήγουν τον Οκτώβριο. Φτάνει στο αποκορύφωμά της τον Σεπτέμβριο.

Οι μαύρες λιβελούλες είναι φοβισμένα πλάσματα. Είναι δύσκολο να τους πλησιάσεις για παρατήρηση. Με τον παραμικρό θόρυβο, απομακρύνονται και απομακρύνονται. Αυτή η συμπεριφορά εξηγείται από τον τεράστιο αριθμό των κινδύνων που περιμένουν τα έντομα. Τα μικρά μεγέθη σώματος τα καθιστούν ευάλωτα. Οι συμπιεσμένες κοιλιές μπορούν να γίνουν θήρα για πτηνά, ερπετά, θηλαστικά και συγγενείς μεγαλύτερων ειδών. Αλλά με προσοχή και αντοχή, μπορείτε να περιμένετε μέχρι να παραμείνει μια μικρή εύθραυστη μαύρη λιβελαρία στην παλάμη του χεριού σας.

Διανομή

Ο οικότοπος του μαύρου λιβελλούλου είναι ολόκληρη η Παλαιρκή. Αυτό το είδος παρατηρείται στα βόρεια και τα κεντρικά μέρη της Ευρώπης, στην Ασία, στην Άπω Ανατολή και στον Καύκασο, στη Βόρεια Αμερική. Το έντομο ζει στο μεγαλύτερο μέρος της Ρωσίας, εκτός από τις νότιες περιοχές. Οι λιβελλούλες επιλέγουν στάσιμες λίμνες σε όξινα εδάφη. Συχνά εγκαθίστανται κοντά σε αποβάθρες αποστράγγισης, σε πεδινές και βάλτους. Οι εκπρόσωποι του γένους Sympetrum χαρακτηρίζονται από μετανάστευση.

Χαρακτηριστικά διάδοσης

Κατά τη διάρκεια της αναπαραγωγικής περιόδου, τα θηλυκά συρρέουν σε σωρούς νερού με στάσιμο νερό. Συνεργάτες με ειδικά προσαρτήματα στο τέλος της κοιλιάς συλλαμβάνουν τα θηλυκά από το κεφάλι. Πριν από το ζευγάρωμα, αντλούν το σπέρμα στο κοιλιακό τμήμα, όπου βρίσκεται το κολακευτικό όργανο. Από αυτό, το σπερματοζωάριο μπαίνει στο άνοιγμα των γεννητικών οργάνων του συνεργάτη. Μια περίπλοκη ζευγαρωμένη στάση συνδέει τις λιβελούλες για μια διαφορετική περίοδο - από μερικά λεπτά μέχρι ώρες.

Τα θηλυκά βάζουν τα αυγά στο νερό, κάθονται σε ένα φυτό ή βυθίζουν το κάτω μέρος της κοιλιάς σε μια λίμνη που αιωρείται στον αέρα. Μερικά άτομα ρίχνουν αυγά από την κοιλιακή χώρα κατευθείαν στο νερό. Η τοιχοποιία είναι έως 100 μονάδες, με διάμετρο μικρότερη από 1 mm. Τα περισσότερα από τα αυγά θα πεθάνουν από τις κλιματολογικές συνθήκες και τους εχθρούς. Στη μέτρια κλιματική ζώνη, τα αυγά παραμένουν για το χειμώνα. Μόνο με την έλευση της άνοιξης εμφανίζονται μικρές νύμφες από αυτούς. Περιμένουν 7-8 συνδέσμους πριν μεγαλώσουν. Οι προνύμφες μεγαλώνουν γρήγορα, γι 'αυτό είναι πολύ αδηφάγοι και κυνήγι ενεργά.

Μετά το τελευταίο molt, η νύμφη φεύγει από τη λίμνη και επιλέγει σε κάθετη επιφάνεια. Συνωρίζοντας ένα μίσχο χόρτου ή ένα χτύπημα, παγώνει ανάποδα. Σύντομα, το δέρμα της προνύμφης στεγνώνει και ρωγμές στην πλάτη του. Ένα νεαρό μαύρο λουλούδι βγαίνει από αυτό. Το έντομο χρειάζεται χρόνο για να σκληρύνει το χιτινώδες κάλυμμα και να αποκτήσει ένα μόνιμο χρώμα.

Τα είδη των μαύρων λιβελλούλων δεν απειλούνται με εξαφάνιση, αλλά αισθάνονται τις αρνητικές επιπτώσεις των ανθρώπινων δραστηριοτήτων στην αποστράγγιση των βάλτων.