Ανθρώπινη ψείρα: τύποι, χαρακτηριστικά και κίνδυνος για τον άνθρωπο

Ανθρώπινα ψωμί - ένα παράσιτο με μια πολύ αρχαία ιστορία. Οι επιστήμονες προτείνουν ότι αυτά τα έντομα συνοδεύουν την ανθρωπότητα σε όλα τα στάδια της ανάπτυξής της. Η πρώτη αναφορά των ψειρών βρίσκεται στον Αριστοτέλη, ο οποίος έζησε τον 4ο αιώνα π.Χ. Τα αποξηραμένα πτώματα παρασίτων βρέθηκαν επίσης στις πρώτες ταφές των ανθρώπων.

Η βλάβη που προκαλείται από αυτούς τους αόρατους συντρόφους της ανθρωπότητας φαίνεται να είναι ασήμαντη. Ο όγκος του αίματος που πίνουν δεν είναι τόσο μεγάλος, ωστόσο, ο κνησμός που προκαλείται από τα τσιμπήματα τους οδηγεί σε ξύσιμο και μόλυνση του δέρματος. Τα ίδια τα έντομα, που σέρνουν από το ένα άτομο στο άλλο, συμβάλλουν στη διάδοση μολυσματικών ασθενειών, μερικά από τα οποία είναι θανατηφόρα.

Τύποι ανθρώπινων ψειρών

Κεφαλές ψείρες, φορητά και παρασιτικά παράσιτα στο ανθρώπινο σώμα ηβική. Όλοι τους τρώνε μόνο αίμα και δεν είναι προσαρμοσμένα στη ζωή στο εξωτερικό περιβάλλον. Το κεφάλι και το σώμα συνδυάζονται σε ένα είδος, που έχει τη λατινική ονομασία Pediculus humanus - ανθρώπινη ψείρα. Μπορούν να αλληλοσυμπληρώνονται και να παράγουν βιώσιμους απογόνους. Η μύτη pubic στην εμφάνισή της είναι σημαντικά διαφορετική από αυτές και αναφέρεται σε ξεχωριστό είδος.

Οι ανθρώπινες ψείρες με μια ισχυρή αύξηση φαίνεται λίγο ανατριχιαστική, αλλά στην πραγματικότητα το μέγεθός της είναι τόσο μικρό που το έντομο δύσκολα μπορεί να δει με γυμνό μάτι. Εξετάστε κάθε προβολή χωριστά.

Ποντίκι κεφαλής

Η ανθρώπινη ψείρα του κεφαλιού βρίσκεται μόνο στο τριχωτό της κεφαλής. Στους άντρες, μπορεί επίσης να ανιχνεύσει την γένια και το μουστάκι της. Αυτό το είδος είναι το πιο κοινό και εύκολα μεταδίδεται από άτομο σε άτομο. Μπορείτε να μολυνθείτε με ψείρες κεφαλής ως εξής:

• μέσω των χτενών, των χτενών και των βουρτσών, τα οποία ένας ασθενής χρησιμοποίησε λίγο πριν.
• σε άμεση επαφή.
• μέσω κλινοστρωμνής.
• όταν κολυμπούν σε δημόσια ύδατα.

Εκδηλώσεις επιδημίας των ψείρων της κεφαλής - ψείρες, βρίσκονται συχνά σε νηπιαγωγεία, σχολεία, καλοκαιρινά στρατόπεδα. Αυτή η ασθένεια είναι επίσης διαδεδομένη μεταξύ των ανθρώπων που δεν ακολουθούν τους βασικούς κανόνες υγιεινής.

Τι φαίνεται η κεφαλή ψείρα σε ένα άτομο; Εξωτερικά, αυτά είναι μικρά έντομα με επίμηκες σχήμα σώματος και 6 ανθεκτικά πόδια που τελειώνουν σε αιχμηρά νύχια. Βοηθούν το έντομο να παραμείνει στην επιφάνεια του ανθρώπινου σώματος. Σε μήκος, σπάνια φθάνουν τα 4 mm και είναι σχεδόν αόρατα στο κεφάλι. Η ασυμφωνία του παρασίτου διευκολύνεται επίσης πολύ από το χρώμα του - ένα γκριζωπό καφέ και καθιστική ζωή.

Οι κεφαλές ψείρες ζουν περίπου 45-50 ημέρες. Από αυτές, 2-3 εβδομάδες δαπανώνται για την ανάπτυξη της προνύμφης και ένα ενήλικο άτομο ζει για 30-35 ημέρες. Τα αυγά ονομάζονται nits. Στο κεφάλι μοιάζουν με λευκά σταγονίδια. Το μήκος τους, κατά κανόνα, δεν υπερβαίνει τα 2 mm. Τα θηλυκά τα συνδέουν στα μαλλιά, σε απόσταση περίπου 2 cm από τις ρίζες. Υπό ευνοϊκές συνθήκες, οι προνύμφες καταλήγουν ήδη την 4η ημέρα. Συνολικά, το θηλυκό είναι σε θέση να βάλει μέχρι 300 αυγά σε ολόκληρη τη ζωή του.

Περισσότερες λεπτομέρειες από τη ζωή των ψειρών της κεφαλής, καθώς και τις φωτογραφίες τους, μια περιγραφή των συμπτωμάτων της ψείρας της κεφαλής και των πιθανών τρόπων μόλυνσης, θα βρείτε στο άρθρο: Κεφαλές ή ψείρες.

Ένα ενδιαφέρον γεγονός! Στον Μεσαίωνα, οι ψείρες ονομάζονταν "μαργαριτάρια του Θεού", αφού έφεραν «χριστιανικό» αίμα στην κοιλιά τους. Ένα σημάδι ιδιαίτερης ευσέβειας θεωρήθηκε τότε ως άρνηση για πλύση καθ 'όλη τη ζωή.

Σώμα σώματος

Η φορετή ψείρα του σώματος ονομάζεται επίσης φορεμένη για τον εθισμό της στη ζωή στα ανθρώπινα ρούχα. Σε αυτό, διαφέρει από το υπόλοιπο είδος. Για τα υπόλοιπα, είναι πολύ παρόμοια με το κεφάλι ένα, εκτός από ότι έχει ένα πιο επίπεδο σχήμα και είναι ελαφρώς μεγαλύτερο.

Ποιο είναι το χρώμα των ψειρών του σώματος στους ανθρώπους; Ο χρωματισμός του σώματος του παρασίτου που ζει στα ρούχα συμβάλλει στο μέγιστο στη μεταμφίεση του. Αν στο πώμα της κεφαλής είναι γκρίζο-καφέ, στη συνέχεια στην κεφαλή είναι πιο διαφανής και ελαφριά. Είναι πολύ δύσκολο να το παρατηρήσετε, ειδικά επειδή το παράσιτο έχει συνήθεια να κρύβεται και να αφήνει μόνο για να αντλεί αίμα. Μπορείτε να βρείτε ένα ποντίκι σώματος στα ακόλουθα μέρη:

• στα πέλματα των παντελονιών.
• μεταξύ των ραφών ·
• σε τσέπες.
• πίσω από την επένδυση των ρούχων.
• υπό διακοσμητικές επικαλύψεις.
• στις πτυχές των λινών.

Τα παράσιτα του σώματος είναι πολύ συνηθισμένα σε άτομα που αναγκάζονται να φορούν βρώμικα πλυντήρια για μεγάλο χρονικό διάστημα. Ιδιαίτερα συχνές είναι οι ψείρες στους άστεγους. Οι ψείρες αυτού του είδους δεν ανέχονται τη νηστεία. Ελλείψει πρόσβασης σε τρόφιμα, πεθαίνουν μετά από 4 ημέρες. Επομένως, για να απαλλαγείτε από αυτά, αρκεί μόνο να αφαιρέσετε τα μολυσμένα ρούχα και να πλύνετε ολόκληρο το σώμα με σαπούνι.

Το προσδόκιμο ζωής μιας τρίχας ενηλίκων σώματος είναι περίπου 45 ημέρες, και ο συνολικός κύκλος ανάπτυξης είναι λίγο περισσότερο από 2 μήνες. Τα θηλυκά βάζουν τα αυγά τους στις πτυχές των ρούχων, όπου αναπτύσσεται η προνύμφη και περνάει όλη η ζωή του παρασίτου.

Ένα ενδιαφέρον γεγονός! Είναι επιστημονικά αποδεδειγμένο ότι οι ψείρες προτιμούν τα καθαρά μαλλιά. Σε αυτή την περίπτωση, μπορούν να φτάσουν γρήγορα στα αιμοφόρα αγγεία.

Pubic Louse

Η μύτη pubic ονομάζεται επίσης ploshchita για ένα είδος πεπλατυσμένου σχήματος σώματος. Είναι λίγο σαν τσιμπούρι, αλλά έχει μικρότερο μέγεθος. Κυρίως παπικές ψείρες ζουν σε ενήλικες στις τρίχες του στενού μέρους του σώματος, αλλά μερικές φορές μπορούν να βρεθούν στις μασχάλες, στο στομάχι και στο στήθος. Στα παιδιά, αυτός ο τύπος παρασίτου εγκαθίσταται στο κεφάλι.

Περιστασιακά, οι βλεφαρίδες βρίσκονται σε βλεφαρίδες και φρύδια. Η μόλυνση εμφανίζεται κατά τη διάρκεια της κολύμβησης, όταν τα έντομα πέφτουν στο πρόσωπο από την επιφάνεια του νερού στο οποίο ήταν άρρωστος. Ωστόσο, αυτό είναι εξαιρετικά σπάνιο, δεδομένου ότι με την πρώτη ευκαιρία τα έντομα μετακινούνται στη συνήθη κατοικία τους - ηβικές τρίχες.

Οικότοποι για τις ηβικές ψείρες:

• οικεία περιοχή;
• μασχάλες.
• τα μαλλιά στο στήθος, την κοιλιά και την γενειάδα στους άνδρες.
• βλεφαρίδες και φρύδια.
• τρίχες στο κεφάλι του παιδιού.

Οι οφθαλμικές ψείρες στους ανθρώπους μπορούν να εμφανιστούν στις ακόλουθες περιπτώσεις:

• κατά τη σεξουαλική επαφή?
• σε περίπτωση που μοιράζεστε έναν χώρο ύπνου με άτομο που έχει προσβληθεί από ψείρες.
• όταν κολυμπούν σε μια μολυσμένη λίμνη.

Το μέγεθος σώματος ενήλικου εντόμου σπάνια φθάνει τα 2 mm. Αυτός είναι ο μικρότερος τύπος ψειρών. Το παράσιτο είναι σχεδόν αδύνατο να διακρίνει κανείς. Μόνο φαγούρα και κνησμός που κρέμεται στις τρίχες μπορεί να δώσει έναν αιμοσταθμό. Το σχήμα του σώματος του είναι επίσης προσαρμοσμένο ώστε να κατοικεί στο ανθρώπινο σώμα. Είναι επίπεδη και στρογγυλή, όπως σκουλήκια κρεβατιού, αλλά έχει επέκταση προς τα εμπρός και όχι προς τα πίσω. Για αξιόπιστη προσκόλληση στις τρίχες, το παράσιτο έχει γαντζωμένα και δυνατά πόδια.

Έχει ηλίθια άλλο χαρακτηριστικό γνώρισμα. Είναι απολύτως ανίκανος να φέρει την πείνα. Μετά από λίγο περισσότερο από 8 ώρες χωρίς φαγητό, το παράσιτο πεθαίνει. Το προσδόκιμο ζωής των παπικών ψειρών είναι περίπου 1,5 μήνες.

Συμβουλές! Ο πιο αποτελεσματικός τρόπος για να απαλλαγείτε από τις ηβικές ψείρες είναι να αφαιρέσετε εντελώς τα μαλλιά από μια περιοχή που έχει μολυνθεί από έντομα του σώματος.

Οι συνέπειες των δαγκωμάτων των ψειρών

Τι είναι οι ψείρες επικίνδυνες για τον άνθρωπο; Η κύρια όχληση που προκαλείται στην ανθρωπότητα από αυτόν τον τύπο εντόμων είναι οι ασθένειες που μεταδίδονται μέσω του δαγκώματος. Τα πιο επικίνδυνα από αυτά είναι:

• τύφος;
• Ο πυρετός του Volyn.
• υποτροπιάζοντα πυρετό.

Περνώντας από το ένα σώμα στο άλλο, οι ψείρες φέρνουν στους ίδιους τους αιτιολογικούς παράγοντες αυτών των ασθενειών. Όταν συμβαίνει μια μπουκιά, εμφανίζεται μόλυνση και το άτομο αρρωσταίνει.Στην περίπτωση υψηλού συνωστισμού και ανθυγιεινών συνθηκών, οι ψείρες μπορούν να αποτελέσουν πηγή της επιδημίας. Αυτό επιβεβαιώνεται από πολλά ιστορικά γεγονότα της ανθρώπινης ιστορίας. Σύμφωνα με ορισμένες αναφορές, κατά τη διάρκεια του Ρωσοτουρκικού πολέμου μόνο, περισσότεροι στρατιώτες έχασαν τη ζωή τους από τον τυφοειδή παρά από σφαίρες και ξιφολόγχες. Και πόσοι άνθρωποι πέθαναν από το σφάλμα των ψειρών για ολόκληρη την ανθρώπινη ιστορία, μπορεί κανείς μόνο να μαντέψει.

Ωστόσο, δεν είναι όλες οι ανθρώπινες ψείρες τόσο επικίνδυνες. Παράσιτα που ζουν στις ηβικές τρίχες δεν μεταδίδουν τη νόσο. Οι ψείρες της κεφαλής είναι επίσης σχετικά αβλαβείς. Οι κύριοι φορείς των επικίνδυνων λοιμώξεων είναι παράσιτα του σώματος. Είναι πιο επιρρεπείς στις μεταναστεύσεις και είναι σχετικά καλύτερα προσαρμοσμένοι στη ζωή έξω από το ανθρώπινο σώμα. Κινούν επίσης ταχύτερα και, σε αντίθεση με άλλα είδη, κινούνται ενεργά για να βρουν έναν βολικότερο βιότοπο.

Μια άλλη δυσάρεστη συνέπεια της δάγκωμα των ψειρών είναι φαγούρα. Εμφανίζεται ως απάντηση στον ερεθισμό του δέρματος από το σάλιο του παρασίτου και όταν μετακινείται μέσω του σώματος. Όλες οι ψείρες προκαλούν φαγούρα. Οι συνέπειές της μπορεί να είναι πολύ διαφορετικές, από το ξύσιμο και τη μόλυνση των υποδόριων στρωμάτων, έως μια αλλεργική αντίδραση, σηψαιμία και μερικές φορές ακόμη και νευρική εξάντληση.

Με σοβαρή υπέρταση, είναι επίσης δυνατή η αναιμία, καθώς η ποσότητα αίματος που απορροφάται από παράσιτα αυξάνεται με την αύξηση του αριθμού τους.

Ένα ενδιαφέρον γεγονός! Οι ψείρες δεν έχουν πάντα παρενοχλήσει από την ανθρωπότητα. Στην αρχαία Ρωσία θεωρούνταν ένα σημάδι πλούτου και ευημερίας. Η απουσία εντόμων στο ανθρώπινο σώμα θεωρήθηκε ένα κακό σημάδι, προδίδοντας μια ασθένεια και έναν πρόωρο θάνατο.

Ο κίνδυνος ψειρών για ανθρώπους και άλλες πληροφορίες σχετικά με αυτά τα έντομα μπορούν να βρεθούν σε αυτό το βίντεο: